Birleşik mücadele olanakları ve görevler

Gezi Parkı’ndan başlayarak ülkenin neredeyse bütününe yayılarak devam eden toplumsal patlama, emek, demokrasi ve özgürlük mücadelesi için önemli fırsatlar ortaya çıkartmıştır. Nasıl sonuçlanırsa sonuçlansın artık ne AKP Hükümeti ne de emek ve demokrasi güçleri açısından hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır.
AKP Hükümetinin 11 yıllık iktidarı boyunca işçi ve emekçilere, yoksul halk yığınlarına, ezilen halklara ve hak arayan tüm toplumsal kesimlere karşı uyguladığı baskı ve zulüm politikalarına karşı dalga dalga büyüyen direnişler milyonları birleştirmiştir. Halk arasında yaratılmak istenen tüm yapay ayrımlar parçalanmış, mücadele birleşmenin ve dayanışmanın yaratıcılığında büyüyerek devam etmiştir. Hükümetin ekonomiye, dış politikaya, kültür sanata, çevre ve tüm toplumsal yaşama dair politikalarının reddi bu direnişte simgeleşmiştir. Bu açıdan başta sendikalar olmak üzere, demokrasi güçleri ortaya çıkan halk hareketini emek ve demokrasi mücadelesinin dayanağı yaparak ilerletme sorumluluğu ile karşı karşıyadır.
Temel kamu hizmetlerinin ticarileştirilmesinin ardından sıranın çalışma yaşamının esnekleştirilmesi ve güvencesizleştirilmesine geldiğini biliyoruz. 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda değişiklik yapılmasını da içeren torba yasa Meclis komisyonlarında görüşülüyor. Tasarıda siyasi kadrolaşmayı daha da kolaylaştıracak düzenlemeler bulunuyor. Ancak doğrudan iş güvencesini hedefe koyacak yeni maddeler eklenmesi hiç de uzak görünmüyor.
KESK, 657 sayılı yasada yapılması düşünülen değişikliklilere karşı 5 Haziran’da bir günlük uyarı grevi kararı almıştı. Gezi Parkı eylemlerinin yarattığı olanaklar ve KESK’in grevi iki güne çıkartarak gelişmelere uygun hale getirme çabası sonucu etkili bir uyarı grevi gerçekleştirildi. Ancak mücadele olanca sıcaklığıyla sürmekte ve AKP Hükümeti direnişi bastırmak için azgınlaşmış polis şiddetinin yanı sıra, her türlü yalan ve karalama kampanyasını da artırarak devam etmektedir.
Yaşanan sürece dair emek ve meslek örgütleri cephesinde bütünlüklü ortak bir duruş sergilemek için hemen harekete geçilmelidir. Her türlü zafiyetine ve eksikliğine rağmen bu konuda KESK’in birleştirici gayretleri sonuç verebilir. Gezi Parkı direnişiyle ortaya çıkan toplumsal tepki, kentlerin alanlarında, sokaklarda ve semtlerde her geçen gün büyürken ve yapılan anketlerde eylemlere katılanların yüzde 52’sinin emekçiler olduğu ortaya çıkmışken işyerlerinde buna paralel bir gelişme maalesef henüz yoktur. İşyerlerinde hem Gezi Parkı direnişinin taleplerini savunan hem de başta güvenceli çalışma ve insanca yaşam koşulları olmak üzere ‘iş, barış, özgürlük’ şiarlı taleplerimizi içeren eylem ve etkinlikler düzenlenmelidir. Sendika ve statü farkı gözetmeksizin, herkesin katılımıyla işyerlerinde mücadele komiteleri kurulmalıdır. İşyerlerindeki mücadeleyi il düzeyinde birleştirecek yerel platformlar işçi-kamu emekçisi sendikalarının en geniş katılımıyla kurulmalıdır.
Başta Hava-İş grevi olmak üzere ülkenin dört bir tarafında süren işçi direnişleri ve hak arayışları de düşünülürse, birleşik emek mücadelesinin olanakları bugün düne göre oldukça fazladır.
Bölgesel gelişmeler ile hükümetin iç ve dış politikada girdiği yol, geniş halk kesimlerindeki öfkeyi daha da büyütecektir. Kürt sorununda girilen barış süreci ile Kürt özgürlük hareketinin çözüm için attığı samimi adımlar ve yeni anayasa tartışmalarıya da AKP Hükümetinin daha çok sıkışacağı görülmektedir. Bu yanıyla da sendikalar demokratik bir anayasa için daha girişken olmalıdır.  Bütün bu gelişmeler 21-22 Haziran’da toplanacak KESK Danışma Meclisini daha da önemli kılmaktadır. Tüm sendikal dinamikler, toplantıda, şekli ve tali tartışmaların içine düşmeden, dönemin ihtiyaçlarına uygun bir mücadele programının çıkması sorumluluğuyla hareket etmelidir.

(*) Tarım Orkam-Sen Genel Sekreteri