İrademizi yansıtmak için sokaktayız

Biz üç kuzeniz. Üçümüz de 90 sonrası kuşağız, birimiz üniversite bitirmiş, birimiz üniversite öğrencisi, diğerimiz de üniversiteli adayı. Gezi olayları patlak verince sanki bizim evin ağaçlarını söküyorlarmış gibi oldu. Final haftasıydı zaten. 31 Mayıs günü de bir finalim vardı. Ona girmeyerek arkadaşlarımla katılmış oldum. İstiklalden bir türlü çıkamamıştık ama gene de olsun buradaydık. Sahiplenmiştik. Aslında baktım ki benim sahiplenmem üniversitemden yola çıkmaya başladığımı fark ettim. Hocalarımın demokrat olmasını talep ediyordum. Her yer Taksim her yer direniş derken gelecek sene okul bitiyor iş bulabilmek içindi.
Alevi kökenli bir genç kızım ben inançlarıma uygun ibadet edebilmek ve eşit yurttaşlık hakkı talep ediyorum. Yaşam alanlarına müdahale edilmemesi için oradayım. Ve en önemlisi hani en çok seçimi bekleyin orada sandıkta hesaplaşın diyorlar ya, ben seçim barajının düşürülmesi için de ordayım. Benim ve bütün o ötekilerin iradesinin sandığa yansıması için.
Yaşım gereği ben hiç oy kullanmadım. Önümüzdeki seçimlerde kullanacağım fakat çok tedirginim. Zaten AKP hali ortada, CHP muhalefetliğini yapsaydı asla bu noktaya gelinmezdi. MHP dersen ne kendinin ve de halkın bir sorunu olduğunu düşünmüyor. BDP çok yetersiz kaldı. Acaba başka bir oluşum olur mu ya da bağımsızlardan bir şey çıkar mı diye bakıyorum. Bütün bu süreçte ana akım medya bir daha geçmemek üzere sınıfta kaldı. İzlediğim kanallar Halk TV, Hayat TV ve sayılı birkaç tane daha.
Türkiye’nin doğusunda onca yıldır millet kan kustu ve bunda bu sınıfta kalan ana akım medyanın da çok katkısı var. Bize hiç doğrusunu söylemedi hepsine terörist dedi; şimdi bize dedikleri gibi. Birçoğumuz bunu anladık ki kim haklarını ararsa o hemen istenmeyen kişi oluyor.
Koskoca bir hiçlik içindeyim
Ben de üniversite bitirmiş olanım, uluslararası ilişkiler bölümünü çok iyi derece ile bitirdim ve ben kendi alanımda iş bulamadım. Bulduğum iş ise iş gereği bazı sözleşmeleri tercüme etmek vs. vs. Ben de diğer kuzenim gibi işten fırsat buluğum oranda, özellikle mahallemde katıldım. Benim kırgınlığım daha çok. ‘Kendi alanımda iş bulabilir miyim?​’ diye artık düşünemiyorum bile. Okul yıllarımda birçok yerden sertifika alarak nitelikli olmaya çalıştım, çok koşuşturdum. Ama koskoca bir hiçlik içindeyim. Bendeki bu hayal kırıklığı için, eşit yurttaşlık hakkı için haykırıyorum. Kesinlikle seçim barajının düşmesi ve toplumsal sözleşmenin yani Anayasanın bir an önce yapılması için ordayım. Artık öteki olmamak için ırkından, etnik kimliğinden, mezhebinden ve cinsiyetimden dolayı ayrımcılığa uğramak istemediğim için hala haykırıyorum.
Önümüzdeki yerel seçimleri daha çok bekler oldum. Bana veya bize uygun bir oluşum mutlaka olacaktır, bütün ötekileri kucaklayacak bir oluşum beklentisi var bende. Daha önce CHP’ye verdim şimdi asla vermem. Ana akım medya, bu fırtınanın içinde yok oldu gitti. Bir dizi var ya, Yalan Dünya, oradaki Vasfiye teyze gibi “ne çektin be ana akım medya, kim gelirse yandaş oldun hiç kendin olmadın” diyesim var.
En önemli kazanımımız
Kuzenlerin üçüncüsüyüm ben. Üçümüzün de genç kız olduğumuzu anlamışınızdır. Ben de üniversite öğrencisi olma yolunda adayım. Farkındayım ki aslında hiç istemediğim bir şehir ve bölümde okumak zorunda kalacağım. Artık öğrenime başlamak ve bitirmek zorundayım. Ailemin de bu yönde beklentisi ve ısrarı var. Geziye dönersek ben öğrenim sistemine, sınav sistemine çalışma ve yaşama koşullarına hayır demek için direniyorum. Benim beklentilerim zaten çok az seçimlerden de bir şey beklemiyorum seçimlerin hepsi göstermelik. Oyların büyük çoğunluğu çöplerden çıkıyor. Bizim irademizin ne kadarı sandığa yansıyacak ki; hiç oy kullanmadım. Kullanmak bile istemem. Yalnız şunu özellikle belirteyim ki biz her şeyin farkındayız da siz bizim farkında olduğumuzu yeni fark ettiniz bu da bizim en önemli kazanımımız oldu.