Gününü belirleyin sonrası geliyor

Şenlik fikri nasıl ortaya çıktı. Bir istek veya öneri miydi?

Nergiz: İhtiyaçtan ortaya çıktığını söyleyebiliriz. Mamak bölgesini düşündüğümüzde, taciz ve tecavüzlerin, şiddetin, kadın cinayetlerinin sık yaşandığını görürüz. Mamaklı genç kadınlar olarak; yaptığımız toplantılarda, eğitim çalışmalarında, mahallelerimizdeki kadınlarla bir şeyler yapmak istediğimizden bahsetmiştik. Forum önerisi falan derken bir anda bu şenliğin içinde bulduk kendimizi.

?+?+?

Şenliğin amacından bahsedebilir misiniz?

Buse: Şenliğin amacı bu tarz etkinlikleri bölgemizde başlatmak ve bir düzene sokmaktı.

Amacımıza ulaştımızı söyleyebiliriz. Çünkü şenlikte yapılan konuşmalarda bu isteği duyduk. Bizden, toplanabileceğimiz kapalı bir alan ve etkinliklerin devamına ilişkin istekler oldu. Bununla beraber halkımızı bilgilendirmek istedik. Örneğin 4+4+4 konusu şu an aileleri en çok ilgilendiren konudur. Fakat yaptığımız etkinlikte de anladık ki kimse tam olarak ne olduğunu bilmiyor.

Şenlikte ne yaptınız peki? Neler konuşuldu?

Nergiz: Şenliği yapma kararı aldığımızda karşımıza iki konu çıktı: 4+4+4 ve taciz, tecavüzler. Bu iki konu üzerinde yoğunlaştık. Bu yüzden iki günlük bir şenlik yaptık.  İlk gün Eğitim Sen’den katılımcılarımızla eğitim sistemini, 4+4+4’ü konuştuk. Aynı zamanda alandaki insanları da katarak çok eğlenceli bir drama yaptık. İkinci gün ise avukat İlke Işık’la beraber taciz ve tecavüzlerin hukuksal boyutundan bahsettik, daha sonrasında da film izledik. Tabi bunlarla sınırlı değil.

Aynı zamanda Ekmek ve Gül kapaklarından oluşan bir sergi açtık. Gündemi de atlamadan “Gezi ve Kadın” konulu resim sergisi açtık. Şenlikte en çok ilgi gören de onlar oldu. Kitap standımız, müziklerimiz, halaylarımız da alanımıza renk kattı.

ŞENLİK SADECE BAŞLANGIÇTI

Şenliğe hazırlanırken yaşadığınız sorunlardan bahseder misiniz?

Buse: En büyük sıkıntımız pankartımızın etkinlik boyunca kalamamış olmasıydı. Fırçalarımızla, parmaklarımızla hazırladığımız pankartımız, belediye tarafından ertesi gün sökülmüştü. Bir de kadın olarak daha önce böyle bir etkinliğin altına girmemiştik. Biraz acemiliğimizi çıkarttık diyebiliriz.

Bundan sonrasıyla ilgili planlarınız var mı?

Buse: Tabiki. Şenlik sadece başlangıçtı. Bundan sonrası için şenlikte tanıştığımız kadınlarla beraber çeşitli etkinliklerimiz olacaktır.
Ritimli drama tarzında bir planımız var. Okulların açılmasını bekliyoruz.

Kendi bölgelerinde  böyle bir faaliyet yürütmek isteyen genç kadınlara ne gibi önerileriniz var?

Nergiz: Öncelikle bölgenizi iyi tanımanız lazım. Bölgenizdeki kadınların sorunlarını, sıkıntılarını bilmeniz ve onlara çözüm önerileri sunmanız lazım. Onun dışında eğer aklınızda bir plan, bir fikir varsa hemen başlayın. Çünkü diğer türlü gerçekten havada kalıyor. Gününü belirlemekle başlayın, sonrası zaten geliyor.

ENDİŞEMİZ BOŞA ÇIKTI

Halkın tepkisi nasıl oldu?

Nergiz: İlk başta belli korkularımız oldu; katılım olur mu, ilgi görür mü gibi. Ama şenlik başladığında korkunun yerini mutluluk aldı. Çünkü alan bizim istediğimiz gibiydi. Konu seçimi en önemli kısımdı bence. Biz de bu konuda başarılıydık. Bölgemizi tanıyoruz dedik. Etkinliklere katılım kitlesel oldu. Tek endişemiz konuşup konuşmamaları yönündeydi. Bu endişemiz de boşa çıktı. Halk katılıyordu. Teyzeler, gençler hatta amcalar konuşuyor ve çözüm önerisi sunuyorlardı.

Katılımcılar; “Bizler konuşmak istiyoruz, toplanmak istiyoruz. Bu tarz etkinlikler devam etsin. Ama şimdi havalar sıcak, parktayız. Yarın ne yapacagız.” diyerek, bizden kapalı bir alan talebinde bulundular.