Biz bu oyunda yokuz!

Onur Değirmenci

Esenyurt halkının büyük bir bölümü geçimini sanayi veya fabrikada asgari ücret karşılığı çalışarak sağlıyor. Bölgede çalıştırılmaya mahkum birçok genç işçi var. Bu gençlerin çoğu eğitimini tamamlayamadan çocuk yaşta çalışmaya başlıyor. Hal böyle olunca karşımıza birçok eğitimsiz genç çıkıyor. Hayattan bir haber, çevreye ilgisiz, hayata karşı soğuk bir sürü çocuk çalışmak zorunda oldukları için sanayide, fabrikada veya inşaatlarda geçiriyor yaşamını. Çalışmayan bir kısım ise eğitimsizliğin getirdiği bilinçsizlikle hayattan ve gelecekten bir umudu olmayan  birer birey olarak yaşamlarına devam ediyor. Tabi devam ederken yaşamında belirli sapmalar oluyor. Örneğin; uyuşturucu maddeler kullanmak… Bu maddeleri kullanmak gençlere bir çıkış yolu gibi görünse de aslında gençleri dönmesi zor bir yola sokuyor.

TESADÜF DEĞİL!

Peki özellikle yoksul olan mahalle gençlerinin madde bağımlısı olması bir tesadüf mü?
Tabiki hayır! Umutsuzluk en önemli etkenlerden biri oluyor. Uyuşturucu madde, gençlerin topluma yararlı insanlar olmasının ve birtakım şeyleri sorgulayabilmesinin önündeki en büyük engellerden birisi. Çünkü insanlar bu maddeleri kullandıktan sonra ne geleceği, ne akşam ne yiyeceğini, ne de ay sonunu nasıl getireceğini düşünür oluyor. Birileri onların, fabrikada neden düşük ücret aldığını sorgulamasını, neden kendilerine bir gelecek sunulmadığını düşünmesini istemiyor. Yoksul insanların yaşadığı bölgelerde uyuşturucunun bu kadar yaygın olması bu yüzden tesadüf değildir.

‘FİLM SAHNELERİNİ ARATMIYOR’

Texas’ta yaşanan olaylar Esenyurt’ta yaşanıyor. Operasyonlara helikopter, çevik kuvvet ve özel timler katılıyor. Akşam işçilerin yorgun argın girdiği gecekondu mahallelerine bu kez uyuşturucu tacirlerini gözaltına almak için özel timler giriyor.
Peki, bu çözüm müdür? Maalesef değil. Neden hala bakanlığın arazisinde kenevir tohumları yetiştiriliyor? Halk bu kadar sıkıntı yaşarken bu tacirler neden bu kadar rahat?
Yoksa yetkili diye adlandırdığımız, halkın güvenliğini sağlaması gereken kişiler bu pis ve kirli oyunlara ortak mı oluyorlar?

SOKAKLAR  YÜRÜNMEZ OLDU

Madde bağımlıları sadece kendilerine zarar vermiyorlar, toplumsal sorunlar da yaratıyorlar.
Esenyurt’ta yaşayan insanlar da bu durumdan şikayetçi olduklarını “Akşam 21.00’den sonra sokağa çıkamıyoruz.” sözleriyle dile getiriyorlar. “İşten geliyoruz, akşam kiminin önünü kesip para istiyorlar; kimini dövüyorlar, korkutuyorlar. Sürekli sokakta kavga çıkarıyorlar. Canlarının istediklerini dövüyorlar. Çok sıkıntılı bir bölge olmaya başladı. Ne yapalım kendi güvenliğimizi kendimiz almak için elimize silah mı alalım? Yetkililer bizi buna mecbur edecekler. Gülsuyunda yaşanan olayları görüyoruz. Televizyonda izliyoruz. Bir genç çeteler tarafından uyuşturucuya karşı olduğu için 5 kurşun ile öldürülmüş. Biz sonu belli olan bu oyunda yer almak istemiyoruz. Gençlerimizi göz göre göre ölüme teslim etmek istemiyoruz.” diye yaşadıklarını anlatıyor ve bu sorunlarının biran önce çözüme kavuşmasını istiyorlar.

KİMİ KİME SÖYLÜYORUZ?

Esenyurt’ta konuştuğumuz esnaflar “Sürekli bu tacirleri görmek zorunda mıyız? Dükkanlarımıza gelip bizi rahatsız ediyorlar. İşimize engel oluyorlar. Sokakta huzursuzluk yaratıyorlar. Bu yüzden işlerimiz aksıyor. Polisleri arıyoruz, ilgilenmiyorlar. Gelip alıp götürüyorlar. Zaten hepsi birbirini tanıyor, isimlerini biliyorlar. Ama kalıcı bir çözüm yok. Yine sokaktalar, yine okul önlerindeler. Okulların 100 metre yakınında alkol satışı olmayacak diye yasa çıkarıyorlar, uyuşturucuyla okul içinde genç beyinleri zehirliyorlar.” diye dert yanıyorlar.

*Esenyurt