Bizi ısıtacak olan battaniyeler değil!
Unutmuyoruz! Unutmayacağız. Ses çıkarmalıyız hem de çok ses çıkarmalıyız. Onlara bir kez daha hatırlatmalıyız. Sadece Wan üşümüyor. Onlarla biz de üşüyoruz.
Kartal Anadolu Lisesi'nden bir öğrenci
‘Van için üşüyoruz’, ‘Van üşüyor’ bugünlerde sosyal medyada ses uyandıran cümleler. Aslında bu cümleler devletin nasıl bir politika izlediğini gözler önüne seriyor. Kandırmak, göz yummak gelenek haline geldi ülkemizde. Çapulcular, marjinaller ve ayak takımı olarak terör estirmekle suçlandık ya bolca. Asıl terör bu insanları kaderine terk etmektir.
Belediyenin biz kira yardımında bulunacağız demesine kalmadan polisler kapıya dayanıyor. Çıkın konteynerlerden diye. Mantık ötesi hareket etmekten zevk alıyorlar adeta gidecek yeri olmadığını bile bile git demekle. Bir kez daha Van Valiliği ve emniyeti zoru başarıyor. Bir hayali gerçekleştiriyor. Hani herkesin sokakta rahatça yaşayabildiği mi desem, Van’ın hava koşullarına rağmen üşümediği mi desem, ne desem. Öyle böyle bir hayal değil, o kadar iyi niyet dolu yani.
WAN’I YALNIZ BIRAKMAMIZI İSTİYORLAR
Onları kaderine terk etmekle kalmayıp bizlerin de onları yalnız bırakmasını istiyorlar. Evet belki şuan ki şartlarımız gidip herkese yaşayabileceği bir konut projesini hayata geçirebilecek şartlar değil. Ama elimizde öyle bir güç var ki devleti harekete geçirebilir. Bunlar öyle tanklar, silahlar falan değil. Sadece bundan birkaç ay önce devleti öfke krizlerine sokan bir Gezi ruhumuz var bizim unutmayalım.
Temel ihtiyaçları bile karşılanmayan ve zorluklar içerisinde yaşam mücadelesi veren depremzedelere 40 -50 battaniyeyle yardım edemeyeceğimizin farkına varalım. Zaten röportajlarda da söylediler bir kez daha; ‘Bizim bunlara ihtiyacımız yok. Bizim şuan barınacak bir yere ihtiyacımız var.’ diye.
SADECE WAN ÜŞÜMÜYOR
Peki devlet ne yapıyor? Kocaman bir hiç ve süslü boş vaatler. Bu kadar samimiyetsizlik pes doğrusu. Bir de utanmadan sessiz kalmamızı ve unutmamızı bekliyorlar. Oysa çok yanılıyorlar. Üstelik bu ilk yanılmaları da değil gençlik hakkında. Unutmuyoruz! Unutmayacağız. Ses çıkarmalıyız hem de çok ses çıkarmalıyız. Onlara bir kez daha hatırlatmalıyız. Sadece Wan üşümüyor. Onlarla biz de üşüyoruz. Bizi ısıtacak battaniyeler değil, kardeşlik ve özgürlük mücadelemizdir.