Kutulardan çıkanlarla kaç öğretmen atanır?

Özge KURU
İstanbul

Beyza, 14 yaşının verdiği saflıkla tekrar tekrar soruyordu. “Tamam ama neden öğretmenim?​” Öğretmeni daha yeni gelmişti, çok güzel gülüyordu ve onlarla arkadaş gibiydi. Ama gidiyordu şimdi. Üstelik sadece okuldan değil, Bartın’dan da ayrılıyordu. “Koşullar böyle” diyor öğrencisine 28 yaşındaki Merve Yıldırım, öğrencilerinden ayrılmanın üzüntüsünü yaşarken ailesine ve çevresindekilere de anlatamıyor durumu. Aslına bakarsınız kendisi de anlamıyor neden gitmek zorunda olduğunu.

ÖĞRETMEN Mİ DEĞİL Mİ?

Yıldırım, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Sosyal Bilgiler Öğretmenliği’nden 5 yıl önce mezun olurken tekrar neden sınava girmesi gerektiğini sorguladığını anlatıyor: “Stajlar gördük, mesleğimizle ilgili birçok ders aldık ve mezun olduk. Bize yeterli olduğumuz söylendi.”  

Ataması yapılmayan 350 bin öğretmenden biri olarak “iş” süreci başlamış ve ilk karşısına çıkan durumu “yarım dönem vekil öğretmenlik” olarak değerlendirmiş Merve Yıldırım: “Dışarıdan görülen, her vekil öğretmenin öğretmen olduğudur aslında, ama siz okul içinde ne öğrencilerle ne de öğretmenlerle bir bütün olabilirsiniz.

Çünkü bir dahaki dönem hatta bir dahaki ay orada olup olamayacağınız belli değildir ve herkes size bunu belki kötü niyetli olmasa da hissettirir. Çocukların dilinde siz hep ikinci plandasınızdır.”        

ÖZEL SEKTÖR TERCİH DEĞİL

Yerine asıl öğretmen gelince vekil öğretmenliği “ister istemez” biten Merve Öğretmen, özel sektöre yönelmek zorunda kalmış. “Özelde çalışma koşulları her alanda olduğu gibi eğitimde de ağır. Özel sektörde benim tamamen kişisel tercihim olmadı hiçbir zaman. Benim atamam yapılmadı, ne yapabilirim, dershaneye başlayabilirim dedim mecburen.” Yine de her şeye rağmen severek devam ettiği dershane öğretmenliğinden de 1 sene sonra ayrılmak durumunda kalmış.

Ataması yapılmayan öğretmen olmak Merve Yıldırım’ı yaşadığı kenti ve ailesini bırakıp şehir değiştirmek zorunda bırakmış.

İstanbul’da özel bir kuruma başvurmuş. Tabi özel sektörde devam etmek demek, işten çıkarılma, her an işsiz kalma korkusunu yaşamaya devam etmek demek. Yaşadığı şehri uğruna değiştirdiği işte ancak 6 ay çalışabilmiş Merve Öğretmen. “Kadroda daralma, bütçe, dershanelerin kapatılması” gibi lafların onun hayatındaki anlamı işsizlik olmuş: “Sonu baştan belli olan bir hikâye biraz daha erken bitmiş oldu. Yine işsiz kaldım.”

2014 ÖĞRENCİLERİNİ GETİRİR Mİ?

“Nerede öğretmensin” sorusunu usun cevapsız bırakmanın kendisi için çok zor olduğunu belirten Yıldırım, “Önümüzü göremiyoruz, hayatımızla ilgili bir plan yapamıyoruz. 2014’den ne bekliyorsunuz diye soruyorlar KPSS’ye kadar ne yapacağımızı bilemiyoruz” diyor. Olması gerekense çok açık ona göre: “Hepimizin birer işi olmalı, kendi hayatımıza devam edebileceğimiz bir durumda olmalıydık. 2014’ten tekrar mesleğimi yapabilmeyi ve öğrencilerimle beraber olmayı bekliyorum.”

Hayatına nasıl devam edeceğini kestiremediğini söyleyen Yıldırım’ın çok haklı bir itirazı var: “Ne kadar fazla öğretmen açığının olduğunu biliyoruz. Bize bütçe yok diyorlar ama bu bütçelerin son süreçte nerelerden çıktığını görüyoruz. Ayakkabı kutularını uzun uzun anlatmak istemiyorum ama belli başlı insanların sadece kendilerini kurtarma çabalarını da ciddi anlamda algılayamıyorum.” Sahi ayakkabı kutularından çıkanlarla kaç köye, kaç şehre, kaç okula, kaç öğretmen atanırdı ki?