Pansiyon değil cemaat evi
Şehitlik erkek pansiyonunda haftanın belirli günlerinde öğrencileri sosyal etkinlik yapacağız, yemek yiyeceğiz, sohbet edeceğiz diyerek kendi cemaatlerine çağırıyorlar. Ama keşke her şey öğrencilere anlatıldığı gibi olsa
Diyarbakır Şehitlik Lisesi'nden
bir grup öğrenci
Bizler ekonomik durumumuz ve kalacak yerimiz olmadığı için Diyarbakır Yenişehir Şehitlik Lisesi pansiyonunda kalan öğrencileriz.
Pansiyonda yemekten barınmaya yaşam koşulları yeterli olmamasına rağmen bakanlık bu sorunları çözeceğine bize cemaatçi insanları gönderiyor.
Bu kişiler Şehitlik erkek pansiyonunda haftanın belirli günlerinde öğrencileri sosyal etkinlik yapacağız, yemek yiyeceğiz, sohbet edeceğiz diyerek kendi cemaatlerine çağırıyorlar. Pansiyon öğrencilerinin maddi durumlarının kısıtlı olmasından dolayı, bu gibi etkinliklere katılma ihtiyacı duyuyorlar. Ama keşke her şey öğrencilere anlatıldığı gibi olsa.
ÖĞRENCİLERİN SÖYLEDİKLERİ DİKKATE ALINMIYOR
Öğrencilere kendi amaçlarını gerçekleştirme doğrultusunda asimilasyon politikası uyguluyorlar. Kimi arkadaşlarımız bu durumun etkisinde kalıyorlar. Genellikle bu uygulamalar Kürt gençliği üzerinde uygulanıyor. Ama diğer öğrenciler de bu durumdan rahatsızlık duyuyor. İtiraz etmelerine rağmen cemaat ve Milli Eğitim Bakanlığı işbirliğinden dolayı itirazlarına kimse kulak asmıyor.
Geçen sene cemaat çalışanlarının geldiği gece pansiyona ses bombası atılmıştı. Bu durum öğrencilerin güvenliğini de tehdit ediyor. Ama gerek cemaat çalışanları olsun, gerekse bakanlık olsun öğrencilerin şikayetlerini kulak ardı ediyorlar. Eğer bir öğrencinin başına bir şey gelseydi hiç kimse bunun altından kalkamazdı. Öğrenciler oraya okumaya eğitim almaya geliyorlar. Ama karşılaştıkları şey eğitim falan değil cemaate birilerini kazanmaya yönelik bir asimilasyon oluyor.
Bizler cemaat tarafından asimile edilmeyi değil, pansiyondaki sorunlarımızın giderilmesini ve parasız, bilimsel, anadilde bir eğitim verilmesini istiyoruz.