Kader\'in yerine koyup kendimi düşünmedim

Merhaba Evrensel okuyucuları, ben Buket, 17 yaşındayım. Gazi mahallesinde evimde sobanın yanında oturup size yazıyorum. Geçtiğimiz günlerde öldürülen çocuk gelin Kader’in haberlerinden sonra çok üzüldüm. Benden bile küçük oluşunu düşündüm. Sonra annemi düşündüm. Annem de çok küçük yaşta evlenmiş beni ve kardeşim Taylan Özgür’ü dünyaya getirmişti. Annem anlatır daha bulaşık yıkamayı bile bilmezken anne olmayı öğrenmiş. Kendini düşünmezken çocuklarını düşünmek zorunda kalmış.
Şimdi 35 yaşında benim annem. Tekstilde ortacı olarak çalışıyor. Çalışıyor ama asgari ücretin altında, sigortası bile olmayan bir işte çalışıyor. Küçük yaşta başlayan zor zamanları hala devam ediyor. Geçenlerde “Kader”i onunla konuştuk. Söyledim ya annem de küçük yaşta evlenmiş ama Kader kadar değil. Annem çok şaşırmadı Kader’e. ‘Neden?​’ diye düşündüm.
Çünkü annem etrafında o kadar çok çocuk gelin görmüştü ki şaşırmıyordu artık duruma. Kader benden bile küçüktü ama evliydi, hem de 2 çocuk annesi olmuştu. Kendimi onun yerine koymaya çalıştım da sanırım koyamadım. Düşünemedim ne yaparım, diye. Aklıma gelmedi hiçbir şey, çok zorlandım. Bulamadım. Tek bildiğim bu sadece Kader’e ait bir hayat değil. Bunda hepimizin suçu var… Ama bundan hala sonuç çıkarmayan, önlem almayan sorumluların payı en büyük olanı. Hükümet hala eğitim yaşını düşürsün dursun, kızlara evliliğin önünü açsın, dörtten sonra evlenin desin, desin ki zaten zor olan bu hayatta ölümümüz daha çabuk olsun. Hükümet doğurulacak çocuk sayısıyla uğraşacağına, sorunları dışarıda arayacağına bu ölümlere cevap versin.  Bu mektubu size yazdım ne düşündüğümü paylaşmam gerekiyordu. 17 yaşındayım ama çok zorlandığımı bunun üzerine tek cümle etmeyen yetkililerin de bilmesini istedim. Biraz rahatsız olsunlar istedim. Zor ama umarım olurlar.

Buket YÜCE / Gazi- İSTANBUL