Kadınlar çocuklarını uyuşturucudan korumak için işe gitmiyor

Pendik Esenyalı Mahallesi’nde yaşamını kazanmak ve ailesinin biraz olsun yaşam koşullarının iyileşmesi için hayatın her zorluğuna göğüs geriyor kadınlar. Bunun için de fabrikalarda, sanayi sitelerinde en ağır koşullarda çalışıyorlar. Fabrika işçisi olmayan da ev temizliğine, gündelik işlere gidiyor.
Günlük çalışma yaşamlarında birçok zorlukla karşılaşan kadınların akılları hep evde kalıyor. Bunun nedeni ise son dönemlerde Esenyalı’da gençlerin başına musallat olan uyuşturucu belası. Mahallede ilkokul önlerine kadar inen uyuşturucu çetelerinden kaygılanan kadınlar çocuklarının başına bir şey gelmesinden korkuyorlar. Bu yüzden işe giderken huzurlu değiller. Ama umutlarını da yitirmeden “buna karşı da mücadele etmek gerekir” diyorlar tıpkı yoksulluğa karşı mücadele ettikleri gibi.

EN BÜYÜK HAYALİM ÇALIŞMAKTI
Hüsniye Fırat, mahallede uyuşturucu kullanımının çok arttığını, okul önlerinde satıldığını ve dördüncü sınıfa giden oğlu için endişelendiğini anlatıyor. “Ben okulun önünde çocuğumu beklerken hiç tanımadığım kişiler altlarında son model arabalarla bekliyorlar. Çok korkuyorum çocuğumu yalnız kapının önüne bile çıkartmıyorum. En büyük hayalim çocuk ilkokula başlayınca iş bulup çalışmaktı. Biz kıt kanat geçinen bir aileyiz. Eşim sürekli yurt dışına gidiyor çalışmak için ve ben evin, çocuğun sorumluluğuyla tek başıma uğraşıyorum. Çocuğumu yarım saat bile bırakacağım bir yer yok, kimseye güvenemiyorum. Oturduğum sokakta uyuşturucu satan en az üç kişi tanıyorum. Belki bu kadar güvesizlik doğru değil ama bu yüzden aynı binada oturduğum insanlara da kuşkuyla bakıyorum.
Polis de bir şey yapmıyor uyuşturucu satıcıları kol geziyor. 0n yaşındaki çocuklara uyuşturucu veriliyor ve yetkililer seyirci kalıyor. Sadece çocuk da değil ben bir kadın olarak biraz karanlık çöktüğünde dışarıya çıkamıyorum korkuyorum. Herkesin bu işe bir el atması gerekir. Bıktım artık tedirgin yaşamaktan. Mahallemizde kadın derneğimiz var, gençlerimiz bir şeyler yapmak istiyor, halk meclisi var... Ben herkese sesleniyorum: Birlikte buralarda mücadele edelim çocuklarımız da biz kadınlar da sokağa rahat çıkalım.”

HEP YOKSULLUKTAN
Fatma Sürgün, ev temizliği işlerine gidiyor ve yaklaşık 12 yıldır bu işi yapıyor. Mahalledeki uyuşturucu sorunu hakkında şunları söylüyor: “Zenginlerin yaşamına çok yakından tanık oluyorum bir giydiklerini bir daha giymezler, yedikleri önünde yemedikleri arakalarında oluyor. Çocukları en lüks koşullarda yaşıyor, en iyi okullara gidiyor. Yapılan zamlar, aynı sonunu nasıl getiririz gibi dertleri yok. Bu kadar lüks ve sefa içinde yaşayan insanların tabii ki uyuşturucu gibi bir dertleri de yok.
Bizim mahallemizde işsizlik var, yoksulluk var, doğru dürüst eğitim yok.  Çalışan insanlar da çocuklarına yeterince zaman ayıramıyor maalesef. Ben kendimden örnek vereyim, sabah altı bucukta evden çıkıyorum kızım liseye gidiyor. Evden nasıl çıktığını, kahvaltı yapıp yapmadığını hiç bilmem. Gittiğim evler hep karşıda oluyor eve dönme saatim dokuz oluyor kızımla hiçbir şey paylaşamıyorum. Henüz ortaokuldayken bir gün geldi ‘anne’ dedi ‘bizim okulda uyuşturucu bulundu bir arkadaşımız getirmiş öğretmen yakaladı’. Ben çok paniğe kapıldım ertesi gün işten izin aldım okula gittim. Bu olay okulda o kadar normal olmuş ki çok şaşırdım çocuğun ailesine bile haber verilmemiş. Okul müdürünün yanına çıktım tepki gösterdim ‘burası eğitim yeri, nasıl böyle şeyler olur?​’ dedim, müdürün bana verdiği cevap şu oldu: ‘Siz eğer çocuğunuzu iyi yetiştirmişseniz endişelenmenize gerek yok, o çocuğun ailesi zaten sorunlu bunun olması normal’. Bir eğitimci küçük yaşata bu çocuğa uyuşturucuyu kim verdi, okula nasıl girdi, ne yaparız da öğrencilerimizi kurtarırız diye düşünmüyor. Sorunu ailenin üzerine yıkarak işin içinden çıkıyor. Bunlar hep yoksulluktan geliyor başımıza. Bu pisliğin mahallemizden temizlenmesini istiyorum, bunun için ne gerekirse yaparım.”