Çalan çırpan ama kadını görmeyen bu belediye gitsin

Merhaba ekmek ve gül okuyan güzel kadınlar,
Biliyorum ki yazdıklarımı okuyan her kadın, evet bunları ben de yaşıyorum diyecektir. Pek yazma alışkanlığım yok aslında, ama yine de yazamaya çalışacağım. Ben 12 yıl önce evlendim, iki de çocuğum var. Evlenmeden önce çalışıyordum, evlendikten sonra eşim çalışmama izin vermedi, sonra çocuklar doğdu. Ben hep eve mahkûm oldum, eşimin eline baktım, şiddet gördüm ve sürekli horlandım.
Bir gün boşanmaya karar verdim, kararımı eşime bildirdim kıyamet koptu, yine şiddet uyguladı. O gece karakolluk olduk, eşim o gece karakolda kaldı beni eve gönderdiler. Kararım kesin olarak verdim dava açtım ve asıl macera başladı. Önce ailem dikildi karşıma, “kesinlikle boşanamasın” dediler. Annem bana dedi ki “sen yıllarca koca eline bakmışsın nasıl yaşayacaksın?​” Aslında haklıydı ben 12 yıl hiç çalışmadım, ama buna rağmen kendime ev tutum, çocuklarımı yanıma aldım ve çalışmaya başladım.
On iki yılım dayak küfür, hakaret, dayakla geçmiş, bundan kötü ne olabilir diye düşündüm. Ama maalesef daha göreceğim kötü günler varmış. En başta ailem destek olmadı, şu an hiçbiri benimle görüşmüyor. Merdiven temizliği, ev temizliği işlerine giderek geçimimi sağlamaya çalışıyorum ama yetmiyor. Çocukların okulu var, evin kirası var. Ben de belediyeye başvurdum, fakirlik belgesi istediler. Bir seferliğine para yardımı yapıldı, evimi denetlediler, yokluğumu görmelerine rağmen, başka yardımda bulunmadılar. Defalarca başvuruda bulunmama rağmen, hiçbir yardım alamadım ben. Merak ediyorum bu belediye ne iş yapar? Ben ilk boşanmaya kalkıştığımda, etraftan belediyeye git, onlar sosyal yardımlaşma vakfından sana yardım ederler demişti komşular, arkadaşlar, ama maalesef… Sadece ceplerine indirsinler, çalsınlar, benim gibi kadınlar da açlıkla mücadele etsin. Hayatımda ilk kez belediyeye yolum düştü ama gelin görün, sanki dilenmeye gitmişim gibi davrandılar. Ben bu belediyenin değişmesini istiyorum, aynı zamanda kadınlara değer veren belediyelerin olması özellikle şiddet görenlere bir kapı açmaları gerekir.
Derya GÜNDOĞDU / Esenyalı-İSTANBUL