Gelmiş dünyanın dört bir yanından

Berfin Doğan
İstanbul/ Kartal

Nazım Hikmet ile başlayalım. Ne demiş Nazım;
Ayrı dilleri konuşur, anlaşırız.
Yeşil dallarız dünya ağacında.
Gençlik denen bir millet var ondanız.
Tam da anlatmak istediğim. Peki gençlik denen millet nerede?
Ben, sen, o ... evet evet biz gençlik denen milletiz.
Etrafına bak bir neredeyse gördüğün herkes bizim milletten değil mi? Bu kadar kalabalıkken neden bizim sözümüzün geçerliliği yok. Biz ne kadar biziz, ne kadar tanıyoruz kendimizi.
Kampı nasıl buldum, neden gitmek istiyorum konusuna gelelim. Lise öğrencilerinin genel sorunu olan ‘doğru düşünüyorum, doğruları söylüyorum ama neden kimse sözüme itibar etmiyor’ ile başladı serüven. Sesimi duyuracağım bir yer ararken buldum Kartal Bilim ve Düşünce Atölyesi’ni. Benim sözümün geçtiği bir platform var önümde. Düşüncelerimi rahatlıkla söyleyebiliyorum. Yaz kampında da bulmam lazım kendimi. Tam olarak huzuru koklamak istiyorum, Ege’nin kalbi İzmir’de.
Sözüm ne kadar geçer nerede dinlenirim diyordum, kampın oluşumunu öğrendim. Daha önce hiç kampa gitmedim ama geçen seneki kampa gitmek isterdim. Kamp tv ile yatıp kalktım. Gülmekten ağladığımı biliyorum. Kampa neden gitmedin sorusunu duydum sanki. O da benim tembelliğimden kaynaklıdır. Kış boyunca ders çalışmayan bir lise öğrencisiydim. Yazın da sınavlara girmek zorundaydım ve kışın yatmanın acısını yazın fazlasıyla çektim.
Görmeden sevdim kampı, görmeden benimsedim. Oradaki kardeşliği izledim, hissetim günlerce. Kamp tv’ yi sevdim, atölyeleri sevdim ve en önemlisi tembelliği bıraktım artık, ders çalışıyorum. Ben bir yıl önceden başladım kampa hazırlanmaya. İşe derslerimi düzelterek başladım.Bu kampın uluslararası olduğunu öğrenince ingilizce öğrenmek için elimden geleni yaptım. Valizim, güneş kremim, gözlüklerim hazır mesela. Şimdiden hangi atölyeye katılmak istediğimi de belirledim.
Atölyeler çok çekici değil mi? Dans atölyesi, edebiyat atölyesi uu çok güzel. Sabaha kadar süren halaylarda bende olmalıyım bu yıl. Söylenen türkülere eşlik etmeliyim.
Bu yaz huzur, mutluluk, özgürlük için İzmir’deyim. Bu yazıyı okuduysan kampa gelmelisin, hala çok fazla zamanın var .
‘Lise öğrencilerinin genel sorunu olan ‘doğru düşünüyorum, doğruları söylüyorum ama neden kimse sözüme itibar etmiyor’ ile başladı serüven. Sesimi duyuracağım bir yer ararken buldum Kartal Bilim ve Düşünce Atölyesi’ni.’