Taşeron yasaklansın

Merhabalar, ben 13 yaşında çalışmaya başlamış bir fabrika işçisiyim. Şu an 29 yaşındayım. Bu yaşıma kadar birçok fabrikada çalıştım, sayısını ben bile unuttum diyebilirim. Çalıştığım fabrikalar iyiydi de ben beğenmezlik etmedim.
Hepimizin bildiği gibi insani şartlarda çalışma ortamı sağlanmıyor bu ülkede. Emeğimizin karşılığı olarak, bildiğimiz gibi her yerde asgari uygulamayla işe başlatılıyor, fakat onu da tam olarak vermiyorlar. Orasından burasından kesilen maaş ay sonuna yetişmiyor, hesaba kitaba kalkıyorsun… Hesaplar yine patronlara göre doğru oluyor, yapacak bir şey yok tekrar tam gaz çalışmaya devam… İlerleyen dönemlerde asgari ücretin üzerine çıkacak diyorlar fakat işe başlanan zamanla ilerleyen zaman arasında pek bir fark olmuyor. Kadın işçi maaşlarında kadın on yıl da çalışsa yirmi yıl da çalışsa maaşlar asgari uygulamayla devam ediyor.
Fabrikalardaki çalışma şartlarından bahsedeyim. Birçok taşeron firmada çalıştım. En kötüsünde çalıştım diyebilirim. Bunlardan biri dondurulmuş gıda üretimi yapan bir fabrika. İşin yoğunluğuna göre mesai uygulaması var denildi. İlk başta “tamam” dedim, kabul ettim. İş zaten vardiyalıydı. Girmek zorundaydım, bu fabrikada çalışmak zorundaydım. Dönemin krizi bizi de vurmuştu. Çalıştığım iş yeri kapanmıştı. Normal mesailerin yanı sıra haftanın üç günü 16 saat çalışıyorduk. Hafta sonları da çalıştırıyorlardı. Ayda bir gün izin vardı. En ağırı da haftanın üç günü 16 saat çalışarak geçirmemdi. Yol zaten iki saat sürüyor, evden gece 11’de çıkıyordum. “Kalmıyoruz mesaiye” dediğimizde “Hemen çık hesabını kessinler” diyordu sorumlular. Mecburiyetten katlanıyorduk.
Taşeron firmalar için işçi sorun olmuyor zaten. Memlekette o kadar işçi var ki, toplayıp getiriyorlar. Mecburiyetten insanlar sesini çıkaramıyordu. O kadar süre mesaili çalışmamıza rağmen ay sonu ücretlendirme normal saat üzerinden yapılıyordu. Yetmezmiş gibi yine kesintiler yapıyorlardı, çıkıp sorduğumuzda bir sürü bahane. Sigortalar ayın on günü çalışmış gibi gösterilip yatırılıyordu. İş yoğunluğu azaldığı zaman ücretsiz izinler başlıyordu. Ne zaman çağırırlarsa o zaman bekliyorduk, sigorta zaten yatırılmıyordu.
Artık çağırmaları bir ayı mı bulur işlerine gelmezse hiç mi çağırmazlar. Otur dur bu stresle… cepte para yok... Şimdi bir fabrikanın kadrosundayım. Açık konuşmak gerekirse ücret olarak pek bir fark yok ama en azından düzenli olarak çalışıyorum. Sigortam tam yatıyor, yıllık iznim var. Fazla mesai yaptığımda yüzde 50 uygulaması var. En önemlisi her an ücretsiz izin olacak korkusu yok.  Taşeronun yasaklanması ve işçi ölümlerinin durdurulması en büyük talebim.
Herkese Sevgiler

Sultan ERBAŞ / Esenyalı-İSTANBUL