Hiç bitmeyen eğitim telaşı

Yüksel YILDIZ*
Günlük yaşamdaki onca sıkıntılar sürerken, okulların tatile girmesiyle boşta kalan çocuklarını nasıl oyalayacaklarının derdine düşüp bir de gelecek eğitim yılının stresini şimdiden yaşamaya başlıyor kadınlar. Yeni eğitim öğretim yılına daha aylar varken şimdiden okul telaşına düşmek en çok kadının payına düşüyor bu memlekette. “Okul bitti” deyip rahatlayamadan, bir nefes dahi alamadan, yeniden arayışlara girmek ne kadar zormuş meğer!
Bir anne, hele de çalışan bir anne için, çocuğun okula başlıyor olması mutluluk vermesi gerekirken, tam tersi sıkıntıların üst üste geldiği bir süreci başlatıyor. Aylarca süren okul arayışları, çocuğuna en uygun okulu bulabilme telaşı… Eksikliklerin fazlasıyla yaşandığı, torpilin her aşamada ve her eğitim kurumunda görüldüğü eğitim sisteminin çeşitli yönleriyle yüz yüze kalıyor kadın. Türlü sorular ve endişeler yığılıveriyor karşısında.
Çocuk küçükse anaokuluna gönderilecek. Ama anaokulu evine yakın mı? Okul 5 yaş çocuk için uygun koşullara sahip mi? Sağlıklı bir ortamı var mı? Güvenli mi? Okul yarım gün ise kalan yarım günde çocuğun bakımı yine sorun. Çocuk kime, nereye, nasıl bırakılacak? Aldığın ücretle çocuğuna ne kadar iyi bir okulda okutabilirsin?
Ekonomik sıkıntılar içinde olan bir aile için durum iyice zorlaşıyor, çünkü onların hiçbir şekilde seçme hakları kalmıyor. Mahallemizdeki okullar da bundan farklı değil. Eksiklikler diz boyu, saydığımız tüm sıkıntıların en olumsuz örnekleri mevcut.
Bölgeye, semte göre okulların durumu da, verdikleri eğitim de değişiyor: Bir yanda kırık dökük sıralarda tıkış tıkış oturmak zorunda bırakılan, kışın soğuktan titreyerek eğitimini görmek zorunda bırakılan çocuklarımız; diğer yanda tek kişilik sıralarda oturup, 20 kişilik sınıflarda tablet uygulamalarıyla eğitim gören çocuklar.
Biz kadınlar okul döneminde sabahtan yollara çıkıp, elinden tutup götürdüğümüz çocuklarımızı ya ders bitimine kadar bekleriz ya da çocuğu okuldan vaktinde almak için koşturup durur, ayarlama üzerine ayarlama yaparız. Çünkü yaşadığımız sokaklar, mahalleler, okul önleri birçok tehlike barındırıyor. Kadınlar ilkokula başlayan çocukla beraber okul hayatına adeta yeniden başlıyor.
Biz, kendimiz için ve çocuklarımızın geleceği için mücadele etmediğimiz sürece, her şeyin “Kadermiş, yazgım böyleymiş” deyip geçiştirmek zorunda kalırız. Çocuklarımız için bir araya gelmek, yerel yönetimlere baskı kurmak, bulunduğun mahallede okulların iyileştirilmesini sağlamak, her mahalleye kreş ve bakım evleri kurmak eğitim sisteminde adaletsizliğin önüne geçmek, eşit eğitim hakkını sonuna kadar savunmak biz kadınların asli görevlerinden biri olmalıdır.
* Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği Yönetim Kurulu Üyesi