16 Eylül 2014 20:32

Tek hayalim ülkeme dönmek

Engin İNCİ
İstanbul/Kağıthane


Ülkelerindeki savaştan kaçıp Türkiye’ye gelen, Suriye’de öğrenci, Türkiye’de işçi olan üç kardeşe uzattık mikrafonu. Çağlayan tekstil sektörünün içinde hem savaş mağduru hem de kapitalizmin mağduru olan bu kardeşlerin nasıl hayat mücadelesi verdiklerini onlardan dinleyelim.

Merhaba öncelikle sizi tanıyalım.

Adım Hasan, 25 yaşındayım. Suriye’deki savaştan dolayı Halep boşaldı. Köyde evi olanlar köye kaçtı, kimisi başka ülkelere gitti. Biz de Türkiye’ye geldik.

Türkiye’de yaşam koşullarınız nasıl?

Zor koşullarda geçinmeye çalışıyoruz. Çalışma saatleri çok uzun, maaşlarımız Türk işçilere göre çok düşük. Ben Suriye’de üniversite okuyordum, savaştan dolayı hayatımız darmadağan oldu. Ana dilim, okulum, arkadaşlarım ve ülkemi çok özlüyorum.

BİZİ SORUMLU TUTUYORLAR

Üniversitede hangi bölüm okuyordun?

İşletme bölümündeydim, ama burada ütücülük yapıyorum. Başvurduğum her sektörde çalışma izni istediler, bir tek  tekstilde iş bulabildim.

Türkiyede’ki Suriyeli’ler arasında bir dayanışma var mı?

Suriye’de zengin olan burada fakir, o yüzden hepsi aynı durumda. Herkes zaten savaştan kaçıp geldi, burada kimseden yardım görmedik.

Peki Türkiye’deki insanların size karşı tutumu nasıl?

Nasıl desem, bana aylık 800 lira veriyorlar. Türk işçilere de 1200 lira veri-yorlar, biz gelince onların ücretleri düşürülmüş. O yüzden bizi suçluyorlar. Biz böyle olmasını istemiyorduk.

SAVAŞ 10 YIL DAHA SÜRER

İş dışındaki zamanınızda neler yapı-yorsunuz?

İş dışında pek zaman kalmıyor aslında, kalsa bile bir yere gidemiyoruz. Suriye’deyken boş vaktimi sinemaya, tiyatroya giderek değerlendiriyordum.

Peki bundan sonraki hayalin nedir?

Benim tek bir hayalim var, ülkeme dönmek. Sosyal medyada ülkemi takip ediyorum. Savaş 10 yıl daha sürer, hiç umudum kalmadı.


YİNE DE HAYATTA OLMAK GÜZEL

HASAN’ın kız kardeşleri Berivan ve Yasemin Hasan’dan biraz daha umutlular hayata karşı. Berivan da Yasemin de hayatlarında ilk defa çalışmak zorunda kalmışlar. Ama aileleri bir arada olduğu için ve ekonomik destek verebildikleri için gururlular. Berivan 24 yaşında. Suriye’de öğretmenlik okumuş ama Türkiye’de bir işe yaramıyor bu. Savaş neden çıktı anlamamışlar ama savaş hepsinin hayatını mahfetmiş. Yine de hayatta olmaktan mutlular. Hayat mücadelesi vermek, onurlu yaşamak güzel diyorlar.

Evrensel'i Takip Et