Sizin de ilk olsun

Zeynep YÜCEL
Gaziantep

İnsancıklar, Dostoyevski`nin ilk romanı. 24 yaşındayken kaleme almış ve bunu kaleme alıp yazar olabilmek için istihkam müdürlüğündeki görevini bırakarak ordudan ayrılmıştır. O yıllarda yoksul bir ülkede cesaret gerektiren bir durum bu ve kitabı daha da değerli kılıyor.
Roman ilk yayınlandığında büyük bir ilgi uyandırmış ve Dostoyevski`ye tanınırlık kazandırmıştır. Tuhaftır ki, ilk başta toplumsal bir roman olarak tanınan İnsancıklar’dan şu anda öyle bahsedilmez. Ve Dostoyevski`nin yakaladığı bütün iyi şöhret, ikinci kitabı Öteki`yi yayınlamasıyla yerle bir olur. Bu sebepten kitabın yarattığı ilgi kitabın kendisinden çok daha önemli ve ünlüdür.
Kitap orta yaşlı bir katip, Makar Devuşkin ile uzak akrabası olan genç bir kadın yani Varvara Dobroselova`nın içe işleyen mektuplarından oluşuyor. Geçim sıkıntısıyla boğuşan iki kahraman küçücük evlerine sinmiş kalmıştır ve öyle büyük yalnızlıkları vardır ki mektupları bile bu yalnızlığı tamamen gideremez. Makar, Varvara`ya sonsuz bir sevgiyle bağlıdır, elinde avcunda ne varsa kısarak ona hediyeler yollar, her şeyde onu düşünür. Zaten mektubunda Varvara`ya kurduğu şu cümle bile sevgisini anlatmaya yeterlidir: “İnsanları mutlu kılmak, doğayı süslemek için yaratılmış bir kuşa benzettim sizi.” Kitabın sonunda ne mi olur? Para kazanır, Makar kaybeder. Varvara hayatını kurtarmak için zengin olan Bay Bikov`la evlenip gider yaşadığı yerden. Ve geriye Varvara`ya son mektubunu yazmış olan Makar kalır, bir de çaresizliği.
İnsana bambaşka duygular hissettiren, paranın gücünü sorgulatan, okuduktan sonra iyi ki okumuşum diyeceğiniz bir kitap. Mutlaka okuyun,
pişman olmazsınız.