

5 Nisan 2015 10:44
İşte mutluluğun formülü; birlik, mücadele ve dayanışma

5 Nisan 2015 10:35
İnsanca çalışmak, insanca yaşamak!

5 Nisan 2015 10:30
Kadın işçiler arasındaki doğal bağ

5 Nisan 2015 10:25
Örgütlenmezsek hiçbir şeyiz

5 Nisan 2015 10:21
Sincan'ın kadın işçilerinden mektup var...

5 Nisan 2015 10:17
Cinsiyet körlüğü ve işçi sağlığı kültürü

5 Nisan 2015 10:13
Danimarka Kadın İşçileri Sendikası

5 Nisan 2015 10:10
Kendime yaptığım bir yolculuk

5 Nisan 2015 10:07
Ey TDK, sen nelere müsaitsin!

5 Nisan 2015 10:05
Kadınların seçimi

5 Nisan 2015 10:00
Üniversiteli kadınların ‘yarı açık cezaevi’

5 Nisan 2015 09:08
Bilmek, yüzleşmek, özür dilemek... İYİLEŞMEK

5 Nisan 2015 09:05
Tehcir artığı kadınların çileleri ve öyküleri benzeşir mi?

5 Nisan 2015 09:00
Gidenlere selam

5 Nisan 2015 08:55
Sınırların ötesinde kadınlar neler yaşıyor, neler yapıyor?

5 Nisan 2015 08:50
Bir kadın niye susar? Ve nasıl konuşur?

5 Nisan 2015 08:39
En büyük şansım örgütlü olmak

5 Nisan 2015 08:34
Yırtık

5 Nisan 2015 08:32
8 Mart bu sefer gerçekten başka!

5 Nisan 2015 08:24
Ankara’da kadınlar 8 Mart’a nasıl hazırlandı?

5 Nisan 2015 08:24
Dayanışma iyileştirecek her bir yaramızı

5 Nisan 2015 08:17
Varlık içinde yokluk

5 Nisan 2015 08:11
‘Geçmeyen grip yapmışlar!’ diye düşünenlere...

5 Nisan 2015 08:07
Güncelleme: 08:20
Üç çocuk annesi ‘Nezihe’yim
EVRENSEL'İNMANŞETİ

Dört yılda 750 bin yeni çocuk işçi
Bizzat Erdoğan’ın, pandemiyi ‘üretim ve lojistik üssü olma fırsatı’ olarak işaret ettiği 2020’den bu yana ucuz emek eksenli dönüşümün çarpıcı sonuçları ortaya çıkıyor. ‘Üretim, ihracat’ gibi sloganlarla pazarlanan dönüşüm, çocuk emeğini de başta sanayi olmak üzere sermayenin hizmetine sundu. Bu dört yılda 750 bin çocuk daha resmi rakamlara işçi olarak geçti.
BİRİNCİSAYFA
SEFERSELVİ
Evrensel'i Takip Et