Maden işçisi yetmez savaşçı da getirelim

Somali’ye yönelik ilginin bu noktaya geleceğini kırk yıl düşünsem akıl edemezdim. Maden sektöründeki firmalar adına yapılan bir çağrı içinden geçtiğimiz dönemin ruh dünyasını ortaya koyuyor. Türkiye’de işçiler madende çalışmak istemediği için Somali’den misafir işçi getirme önerisi yapılmış.
Yabancı düşmanı, hele yabancı işçi düşmanı hiç değilim. Herkes istediği yerde emeğinin hakkını alarak çalışabilme hakkına sahip olmalı.
Ama söz konusu öneri bu yaklaşımla ele alınacak türden değil. Tıpkı bir dönem Türkiye’den Avrupa’ya giden işçilere reva görülen kategoride işleri şimdi biz Somalili kardeşlerimiz (!) için öneriyoruz. Siz kâr hırsından değil dayanışma arzusundan diye tevil etmeye çalışsanız da kazın ayağı öyle gözükmüyor.
Kaderleri de derileri gibi kara olan kardeşlerimize(!) kömür karasını lütuf gibi gören de olabilir tabii.
Türkiye maden ocağında ölüm vakalarında başa oynuyor.  Böylece her göçükten sonra, yakınlarının cesetlerinin çıkarılması için feryat edenlerin  sesleri kulağımızı tırmalamamış olur. Siyasi sorumlulardan hesap soran mesajlar ve maden işletmecileri aleyhine açılmış ama yıllarca bitmeyen davalardan kurtulmuş oluruz.
Öyle ya zaten ölüyorlar. Çölün ortasında yüzlerine sinekler konarak öleceklerine, bir işe yarasınlar, bize üç beş kuruş kazandırsınlar.
Hatta  ölüme bu kadar alışık olan bir halkın savaşlarla ilgili deneyimlerinden de yararlanabiliriz. Özel sektöre maden işçi getirmekle yetinmeyip silahlı kuvvetlerin yeniden yapılandırılması için bir miktar savaşçı da getirmeliyiz. Çocuk asker bile olur. Böylece terörle mücadelede Afrika deneyiminden de yararlanmış oluruz.
Dünya zenginleştikçe barbarlaşıyor, insanlığın gözünü bürüyen hırs gün geçtikçe büyüyor. Ve biz de bu dünyada hak ettiğimiz yeri hızla alıyoruz.
Batılı sömürgecilere kölelik edeceklerine Müslüman Türk kardeşlerine hizmet etsinler.  Böylece Türkiye’nin sadece bölgesel değil küresel bir güç olduğu da bir kez daha tescillenmiş olur.