Hüzünlü, neşeli bir bayram

Bir Şeker Bayramı daha geride kaldı. Varsılların bir bölümü neşeli  geçirdi bayramını, bir bölüm varsıl da, yoksulların tamamiyle birlikte hüzünlü geçirdi.
Somalili yoksullar da, açlar da, daha doğrusu onların ufak bir bölümü de mutluluk içinde geçirdiler bayramlarını. Boru mu, şarkıcı Ajda Pekkan’ı, şarkıcı-dansçı Sertab Erener’i, Seda Sayan’ın eski kocasını gördüler, üstüne üstlük Recep ve Kemal  amcalarıyla karşılaştılar. Tabii yiyecek gani… Eminim o sıralarda 128 metrelik yüzen sarayıyla Bodrum’da keyif çatan varsılların feriştahı Katar Emiri El Tani de Somali’ye hiç olmazsa elden bir şeyler göndermiştir…
Neyse, ben , Türkiye’ye döneyim. “Ölüm kol gezdi”  yine. Kadın cinayetleri, bayram-mayram dinlemedi, tatil yapmadı. Belediye hataları da can almayı sürdürdü. İki ayaklı ve güya düşünenleri yetmezmiş gibi, gerçek ayı da can aldı. Denizde, suda, ırmakta, derede boğulanları saymıyorum.
Ama varsılların bir bölümünü hüzne gömen ölümler var ki… Tabii hemen anladınız: “Millli Trafik”…
Daha televizyonların olmadığı zamanlarda, Orhan Boran’a çıktığı bir radyo programında sormuşlardı: “Trafik kazaları neden oluyor?​” diye. Yanıtlamıştı: “Dünün insanı, bugünün arabasını, yarının hızıyla kullanıyor da ondan…”
Bizim asil ve necip Türkler, hep “Bize bir şey olmaz,”  diyerek basıyorlar gaza ve sonunda “El Fatiha”… Çernobil patladı, aynı şeyi söylediler;  AİDS çıktı, yine aynı laflar… Bu konuda sınırlarımızı da aştık. Anımsar mısınız bilmem, bundan 30-40 yıl önce, bir Türk, Newyork’ta bir tuvalete girer ve duvarda şu yazı: “Türkiye’li Tosun, burada da hizmetinizde…” İşte en son Newyork’u perişan eden İrene Kasırgası sırasında, Emniyet Müdürlüğü çevreyi boşaltma kararı alır. Hemen hemen 40 bin Türk’ün yaşadığı bölgeye uyarıda bulunurlar: “Burayı boşaltın.” Ve bizim asil ve necipler, milli birlik ve beraberlik içinde, “Bize bir şey olmaz,” derler ve evlerini terketmezler…
Gelelim bazı varsılların “Hüzünlü Şeker Bayramı” na… Ben bu yazıyı, yayınlanışından 4 gün önce yazıyorum. Yani bayramdan sonraki ilk gün…
Şeker Bayramı tatilinin ilk gününde, trafik kazalarında 15 kişi ölmüş, 128 kişi yaralanmıştı. 2. Gün 20 ölü, 84 yaralı; 3. gün 20 ölü, 84 yaralı ve daha tatilin yarısı geçmeden 71 ölü, 396 yaralı…
6.gün, daha tatilin bitmesine 3 gün var: Ölü sayısı 121, yaralı sayısı 596…
85-90 yıl öncesine dönüyorum. Doğu Cephesi’nde 46 şehidimiz var, 76 asker de yaralı. 1.İnönü Savaşı’nda 95 şehit, 183yaralı. Doğu Cephesi’nde, Gediz Savaşı’nda ve 1.İnönü Savaşında toplam 394 yaralı askerimiz var. 6 günlük bayram tatilinde, trafik kazalarında toplam 596 yaralı. Aman yollarda falan “Dünün insanı” olan asil ve neciplere dikkat edin.
Bir de, aklınıza gelirse, yıl sonunda gazetelerde çıkan, 2011’de trafik kazalarında ölenlerin sayısına bakın. Milli Mücadele sırasında, yani 4 yılda tam 9.167 şehit vermişiz. Doğu Cephesi, Gediz, 1. ve 2.İnönü Savaşları, Kütahya-Eskişehir Savaşı, Sakarya Savaşı ve Büyük Taarruz, hepsi dahil tam 9.167 şehit. Acaba 2011 sonunda, “Ne şehit oldu, ne Gazi” dediğimiz “Trafik Niyazi”lerinin sayısı kaç olacak?

“Hüzünlü Bayram”dan “Neşeli Bayram”a geçeyim…

Ben, Bülent Arınç’ı çok seviyorum. Adaşım olduğu için değil, bir zamanlar çok iyi “Ağlama Şov” yapıyordu. Şimdi gerçekleri ağlayarak değil, mizahçılık yeteneğini kullanarak yapıyor. Bu yüzden de çok seviyorum. Partisinin Bursa’daki bayramlaşmasında, “Biz ne tatlılar yiyoruz Ankara’da, ne bayramlar kutluyoruz,” demiş. Aman efendim, sizin takımın tatlıları nasıl götürdüğünü bilmeyen mi kaldı?!..
Sürmene Belediye Başkanı da, içme suyundaki virüs nedeniyle 2.500 kişinin hastanelere başvurması üzerine ilan vermiş, gazetelere: “Analizin yapılmasından çok kısa bir süre sonra gerçekleşmesi, Allah’ın takdir-i ilahisidir…” Demek Sürmene’deki 2.500 kişinin ishal olmasını “Kâinatın Başhekimi önemsememiş,” sanki Türkiye’nin Sağlık Bakanı. Kim mi bu Başhekim. İşte sıradan bir Başhekim’in bayram mesajı: “Hastalıklarımıza şifa, dertlerimize derman veren, kâinatın mutlak anlamda Başhekimi olan yüceler yücesi Allah’ın bizlere armağanı olan Ramazan Bayramı münasebetiyle, tüm Süreyya Paşa ailesini tebrik ediyorum(…)
İşte bunlar da benim bayramı neşeli geçirmemi sağladı. Daha çok var, ama yerim yok, anlatmak için…