Utanç

Haklarını teslim etmek lazım. Dünyanın emperyalist güçleri, aralarındaki çıkar çatışmalarının savaşlarını ellerini pisliğe bulaştırmadan zengin toprakların yoksul halklarının sırtına yüklemiş durumda.  Dünya savaşlarından aldıkları ders ile kendi insanlarının yerine yoksul ve eğitimsiz(?) insanların birbirlerini boğazlamalarını daha uygar bulduklarından, paylaşım savaşlarını şimdilik Kuzey Afrika’ya, Orta Doğu’ya yıktılar. Kendi ülkelerindeki gösterilerin, iç ayaklanmaların önüne geçebilmek, eroinle uyuşturamadıkları gençlerinin öfkesinden şimdilik korunabilmek için bir yandan demokrasi yalanının sınırlarını gevşetip sıkmaktalar, bir yandan da yoksul topraklardan çaldıkları servetin küçük bir bölümünü dağıtmaktalar. Bu savaşların olmazsa olmazı olan iş birlikçilerini de “Muhalif” adı altında tanımlayıp, dolarla destekleyerek  savaşın nedeni haline getirmeyi de başardılar.
Bu arada orta boy yandaşlar, bu talandan daha büyük bir pay kapabilmenin peşinde. Kana bulanmış petrolden, en kısa yol olan Suriye üzerinden Akdeniz’e  akacak Irak petrolünden kendilerine de bir şeyler düşer umudundalar. Hatta kavuk ve Hilafet rüyası kuranlar bile var. Bu saldırganlığa “Bahar”, “Özgürlük” demek emperyalizmin sözcülüğünü yapmaktan başka bir şey değil. Ancak bu savaş savaşı çıkaran saldırganlar için ne din, ne inanç ne de namus ve özgürlük savaşı. Bu sadece para savaşı. Direnenler de, bunca yıl geçmesine rağmen her gün onlarcası havaya uçurulan Irak halkının durumuna düşmemek, öncelikle yaşama haklarını koruyabilmek için direniyor.
Şimdi sıra Suriye’de. Suriye’nin bir iç savaşa sürüklenmesine, yabancı güçlerin işgal ve talanına uğramasına başta Filistinliler olmak üzere hemen tüm Bağımsız Müslüman insanlar karşı. Aralarındaki bölünmenin dinden değil dolardan kaynaklandığının bilincinde olanlar tabi ki Esad rejimini desteklemiyorlar ancak şimdilik yerine konabilecek daha iyi bir yapının bu topraklarda gelişmediğinin de bilincindeler.
Türkiye’yi yönetenler pozisyonlarını her zaman olduğu gibi büyük ağabeyden yana almışlar. Ne diyor Esad bizimkiler için? “ABD’nin dillendirdiği konuları detaylandırarak getiriyorlar. Genellikle tehdit etmenin ve korkutmanın ötesinde yeni şeyler değildi getirdikleri.”
Bu çatışma bir gün bitecek. Emperyalistler ileri karakol korumalarını bırakıp gidecekler. O gün geldiğinde saldırganlardan yana tavır almış olmamızın utancıyla biz bu yoksul hakların, büyümüş Filistin’li bebelerin yüzüne nasıl bakacağız?
Biz bakarız da iş birlikçiler, ufak çıkarları için her zaman güçlüden yana tavır alanlar nasıl bakacak?