Servet savaşları

II. Dünya savaşının bittiği 1945’den bu güne kadar savaşın altı hayaletine trilyonlar harcandı. Milyonlar öldü ve uluslar kan denizinde boğuldular. Buna ideolojinin sebep olduğunu düşündük fakat gördüklerimiz sadece vitrindekilerdi. Savaşın ötesinde asıl savaş silahların savaşıydı. Ne için? Savaşın efendileri, paranın tepesinde oturanlar için.
Savaş, bütün bedellerin ötesinde bir iş. Hem de büyük bir iş. Ve bu sağır simsarlar için ödeme yapan herhangi bir taraf doğru taraf olabilir. Bir an için ‘80’lere dönün ve İran-Irak savaşının yıkımını hatırlayın. Sam Amca ve müttefikleri daha fazla Müslüman’ın ölmesi için her iki tarafı da silahlandırdı. Peki ya Vietnam? Onun üstesinden gelinebilecek miydi? Milyonlarca insan parçalara bölündü. Komünizmle savaşmak için mi? Vietnam’da, İkinci Dünya Savaşı’nda kullanılandan çok daha fazla bomba kullanıldığını biliyor muydunuz?
Bugün, nesiller sonra, Çin ABD’ye yüz milyarlarca dolar borç veriyor. Komünizm? Sadece bir kelime. İş ise iştir.
Dünya üzerindeki en kârlı işlerden biri de silah endüstrisi. Silahlar kullanılmalı. Ve bir kez kullanıldılar mı yenileriyle değiştirilmeleri gerekir. Daha çok iş, daha çok para. Daha çok savaş.

Hugo Chavez’e doğum günü mesajı:
Kardeşim, Komutan ve Bay Başkan Hugo Chavez,
Sana sağlık, yüksek moral dolu günler diler, yaşam boyu gücüne güç katmanı temenni ederim. Saygılarımla,
Mumia Abu Jamal