Attica: 40 yıl sonra

Attica ismi Amerikan kültürünün sözlüğüne bir ölçüde sinemayla, Dog Day Afternoon filminde Al Pacino yumruğunu havaya kaldırıp “Attica, Attica” diye haykırdığında   yerleşmişti.
İzleyiciler, 9 Eylül 1971’e yapılan atfı hemen anladılar. Attica, New York’un kuzeyindeki eyalet hapishanesine yapılmış bir göndermeydi ve bu hapishane zamanında ülkede büyük yankı uyandıran olaylara sahne olmuştu. Mahkumlar insan gibi muamele görmeyi talep etmişlerdi ve Vali Nelson Rockerfeller düzinelerce mahkumu ve gardiyanı öldüren fitili ateşlemişti. Ve bu konuda yalan söylemişti.
Attica’dan sonra politikacılar ve cezaevi reformistleri bizlere değişimi müjdeleyerek böyle bir olayın yaşanmayacağını temin etmişlerdi. Bu Eylül katliamının ve kitlesel ölümün 41. yıl dönümü. Evet bazı şeyler değişti. Ama iyi anlamda değil. New York Eyaleti Cezaevi Denetleme başkanlığının son tebliğine göre, Attica Hapishanesi şiddet, korku, cinsel ve ırkçı istismar yuvası olmaya devam ediyor. 1971’deki gibi çalışanlar ezici çoğunlukla beyaz ve mahkumlar da ezici çoğunlukla siyah ve Latin kökenli.
1971’deki gibi ortam gerginlikle dolup taşıyor. 1971’deki gibi saygısızlık ve kötü muamele koridorlarda yanmayı bekleyen kuru ot parçaları gibi yuvarlanıyor. Cezaevi Derneği, Attica’nın kapatılması çağrısında bulunarak kurumun acımasızlığın ve başarısızlığın çirkin bir simgesi olarak durduğunu belirtti. Eğer kapatılırsa bu olay kırk bir yıl kadar gecikmiş olacak.