Bir dönemin sonu

Televizyonların yeni yayın dönemi deyince genelde her biri çok iddialı büyük prodüksiyonlu diziler akla geliyor. O medyatik yenilikler de herhalde çok önemlidir ama o tarafa bakarken asıl köklü değişiklikleri gözden kaçırmak yakışık almazdı. Öyle yenilikler var ki, belki de bir dönemin sonu desek abartmış olmayız. Haber şu, Akasya Durağı bitti ve Yalçın Çakır yıllardır yaptığı programı bıraktı. Böyle şeyleri fark etmemek güçtür, herhalde zamanla daha da çok yokluğunu hissettirecektir ya, yine de bilmeyenler mutlaka vardır. Bitti.
Akasya Durağı’nın bitmesi biraz Doktorlar gibi, her gün tekrarları yayınlanan bir dizinin bitmesiyle bitmemesi arasında ne fark olduğu sorulabilir tabii. Artçılar, efsane dizilerin şanındandır, sürecek elbet, yapacak bir şey yok. Öyle ya da böyle Cumartesi günü yayınlanan 174’üncü bölümle, lafın gelişi ya da değil, ekrana veda ettiler.
Dizi, dört yıldır bir taksi durağının etrafında, biraz şapşal, biraz yaramaz, pek iyi niyetli ve birbirine çok düşkün karakterlerinin her hafta başlarına yeni bir bela açma potansiyallerini konu almayı sürdürdü. Geçen ay hayatını kaybeden Metin Erksan’ın Şoför Nebahat’ini de uzaktan andırıyordu, şapka takan kadın şoför katkısıyla. Ama asıl olarak, Çiçek Taksi’den Cennet Mahallesi’ne gürültülü kalabalık diziler geleneğinin temsilcisiydi. Her daim bir curcuna, bir karnaval, bir bayram havası. Böyle diziler, her sezon mutlaka ekrana bir temsilci göndermeyi ama birden fazlasına da yer bırakmamayı beceren, enteresan bir yapıya sahipler. Yıllardır da Cumartesi akşamlarını parselleyecek kadar özgüven sahibiler. En az düşünceyle en çok kahkahaya ulaşmak isteyen seyircilerine haftanın en rahat saatlerini en eğlenceli dakikalara çevirmeyi vaat ederler. Gerilimin giderek yükseldiği ve bir şeylere kafa yormaktan giderek daha da uzaklaşıldığı bir dönemde, rahatlamanın mümkün olduğunca yoruculuktan uzak ve boş bir eğlenceyle gelmesinde yadırganacak bir şey yok.
Bir de şu var ki, aynı akşamda Yetenek Sizsiniz de geçen yıldan beri iddiayla yerini tutuyor. Gürültüyse gürültü, saçmaysa saçma, tekrarsa tekrar, basit ve gülme garantili, üstüne üstlük çok daha sürprizli bir program olduğundan taksicilerin işi zor. Durak ekibi belki yeni bir dizide yeniden bir araya gelecek ama karnaval artık Acun’dan soruluyor, rakiplere yer olur mu belli olmaz. Bu artık deşarj olma ihtiyacı tavana vuran halkın, eğlenmek için izleyicilikle yetinmeyip sahneye çıkışının ifadesi olmalı.
Bir başka yenilik, Flash TV cephesinde. 24 saat göbek atılıyor gibi görünen kanalın üstünde yükseldiği en önemli sütunlarından biri, Yalçın Çakır’ın yaptığı reality programıydı. Hatta, ne prime-time denilen reytingin yüksek olduğu akşam saatlerindeki müzikli danslı programlar, ne bağıra çağıra, en geri, seslenmesi en kolay duygulara hitap etmeyi stilize eden habercilik anlayışı taklit edildi bugüne kadar. Flash’ın, en zengin kanallar tarafından bile kopyalanan program türü, birkaç yıl önce evlilik programlarıydı, bir de ailenin kayıp üyelerini bulma, cinayet çözme vs. odaklı reality programlar. İşte Yalçın Çakır, yıllardır bunun öncülüğünü yaptı, hemen her kanalda bir benzeri yapıldı ama kendisi bu işten yorulduğunu söyleyip habere dönmeye karar verdi. Çakır’ı ekranlar en çok, aileden biri gibi her sorunda ona sığınan seyircilerine öğütler vermesi, yeri gelince fırça atmasıyla hatırlar. Haber bülteninde de akıl veren tutumunu sürdüreceği tahmin edilebilir, ama bu kez karısını arayan adama, kızı evden kaçan babaya, kaynanasından şikayet eden geline olmayacak belli ki. AKP’liler ile yandaşlarına karşı utangaç kalmazsa, evden kaçma mevzularında olduğu kadar efsane olabilir pekala.