Sendikacılar 'yol ayrımı'nda!

Metal işkolunda başlayan sözleşme görüşmelerinde Türk Metal Sendikası’nın TİS masasına götürmek istediği taleplerden oluşan “taslak” açıklandı.
Taslağa göre sendika ücretlere yüzde 19 dolayında zam talebinde bulunuyor! Ancak işçiler, hem zam miktarını hem de taslaktaki sosyal haklara ve çalışma koşullarına dair talepleri yetersiz bularak tepki gösteriyor.
İlk tepki de taslağın ilk açıklandığı işyeri olan Renault işçilerinden geldi. Taslağın açıklanmasının arkasından sendikacıların gözü önünde yemekhanede tabak, çatal-kaşık gibi eşyaları yere atarak tepkilerini dile getiren Renault işçilerine, aynı gün yemek protestosu yapan ve akşam da 15 kilometre yürüyerek, Ankara-Eskişehir yolunu trafiğe kapatan Arçelik işçileri katıldı. Yol boyunca işçiler, Türk Metal yöneticilerini istifaya çağıran ve sendikanın tutumunu protesto eden sloganlar haykırdı.
Öyle anlaşılıyor ki, Türk Metal’in taslağına tepkiler yayılacak.
Gazetemize konuşan işçilerin söylediklerinden;
1-) Taslakta öne sürülen yüzde 19 ücret artışının son dört yılın kayıplarını bile karşılamayacağı, çünkü ücret kayıplarının yüzde 40’ı bulduğu, bu yüzden de ücret artışı talebinin yeniden ele alınması,
2-) Sosyal haklarda iyileşme sağlanması ve bunların da ücrete yansıtılması,
3-) Aşırı ağırlaşmış olan ve artık işçileri istifaya zorlamaya varan ağır çalışma koşullarının iyileştirilmesi ile ilgili taleplerin de sözleşme taslağında yer alması ve meslek hastalıklarına karşı önlemler üstünde ciddiyetle durulması,
4-) Taslağın derhal geri çekilerek işçilerle birlikte yeni bir taslak hazırlanmasını istedikleri anlaşılıyor.
Eğer Türk Metal yöneticilerinin daha bu yılın başından itibaren, “Patronlar artık bizden fedakarlık beklemesin. Bu sözleşmede geçmiş yıllardaki ücret kayıplarımızı da telafi eden iyi bir sözleşme yapacağız” diye her platformda sözler verdikleri, taslağı işçilerle birlikte hazırlayacaklarını ve işçilere sormadan sözleşme bağıtlamayacaklarını sıkça ifade ettikleri dikkate alındığında, işçilerin bu kendilerinden habersiz hazırlanan ve talepleri konusunda da yetersiz gördükleri taslağa gösterdikleri tepki elbette çok anlaşılırdır.
Çünkü öncesi bir yana, 2008’den beri metal sözleşmelerinde, gerçek enflasyonun çok altında ücret zammı aldıklarını işçiler de sendikacılar da biliyor.
Yine, 2009 bir yana bırakılırsa, Türkiye ekonomisinin yüzde sekiz dolayında büyüdüğü ve bu büyümeden işçilere bir kuruş bile düşmediğini de herkes biliyor.
Dahası metal sektörü, en çok büyüyen sektördür ama işçilere bu büyümeden düşen sadece daha çok ve daha ağır koşullarda çalışarak büyümeyi büyütmek olmuştur.
Bu koşullarda metal işçilerinden, yüzde 19 gibi, “büyük görünen” bir ücret artışına razı olmasını kimse beklememelidir.
İşçilerin tepkisi sendikacıları da bir yol ayrımına getirmiştir: Ya, “Taslak budur. İşçi de TİS’te ne isteneceğine karışamaz. Bunu sendikacılar bilir” diyerek öfkenin artıp işçilerin sendikayla hesaplaşmaya girmesini göze alacaklar ya da zaten “taslak” olan ve teklifi geri çekip gerçek bir sendika gibi işçilerle birlikte işçinin de arkasında duracağı yeni bir teklif hazırlayacaklar.
İşçinin bu tepkisinden sonra herhalde Birleşik Metal de taslağını gözden geçirmek, Türk Metal üyesi işçilerin hazırlayacağı yeni taslakla kendi taslağı arısındaki bir makas oluşursa bunu işçiler lehine düzeltmek durumunda kalacaktır.
Çünkü burada asıl olan hangi sendikadan olursa işçilerin ortak talepler etrafında birleşip MESS karşısında tek yumruk halinde durmalarıdır.
Türk Metal’in sözleşme taslağına gösterilen ilk günkü tepkiler bile işçilerin taleplerini belirlediklerinde arakasında duracak bir kararlılık ve mücadele noktasına geldiklerini göstermiştir.