Uğur Kaymaz'a ve Erdal Eren'e

İsrail, Filistinli çocukları öldürdüğü için, önceki gün, Türkiye Başbakanı Erdoğan tarafından “çocuk katili” olarak tanımlandı. Peki ya kendi çocuklarını öldür(t)enler?
Erdal Eren. Cunta döneminde, 13 Aralık 1980’de, “o” doktorlardan ‘yaşı 18’ raporu alındıktan sonra, 16 yıl 2,5 aylıkken idam edildi. Altmışıncı Hükümet’in Başbakanı Recep Erdoğan, 10 Temmuz 2010 tarihli, AKP grup toplantısında ‘Erdal Eren için ağladı’. 12 Eylül Cuntasıyla 12 Eylül 2010’da yapılacak anayasa referandumunda 'hesaplaşacağı' iddiasında bulunarak.
Yarın, Recep Erdoğan’ın ilk Başbakanlığı döneminde gerçekleştirilen Uğur Kaymaz katliamının yıl dönümü. Vücudundan 13 polis kurşunu çıkartıldı. Yaşından bir fazlaydı vücudunu sıralı biçimde kalbura çeviren kurşunların sayısı. Göğsünde dokuz, sırtında da dört kurşun, ayağında terlikleri… Bir ilkokul öğrencisi. Recep Erdoğan’ın memurları; bıyıkları terlemiş, koltukaltı tüylenmiş olduğu için yaşının vücuduna sapladıkları mermilerden bir fazla, 14 olduğunu iddia ettiler. “Bu” doktorlardan rapor alamadılar. Ancak, meşru müdafaadan beraat ettirildiler. Recep Erdoğan, Başbakan seyirci kaldı.
Recep Erdoğan’ın üçüncü Başbakanlığı’nda, 28 Aralık 2011’de TSK savaş uçaklarından atılan bombalarla, Roboski’de (Uludere) 20’si çocuk 36 yurttaşımız öldürüldü. Başbakan seyirci olmaya devam ederken, 26 Mayıs 2012’de; “her kürtaj bir Uludere’dir diyorum” buyruğuyla kürtaj ‘yasağını’ devlet katliamıyla ilişkilendirdi. Kürtajı halletti, Roboski katliamının seyircisi olmaya devam ediyor.
Liberallerimiz, ‘Türkiye'nin AKP ve Recep Erdoğan eliyle demokratikleşmekte olduğu’ iddialarıyla kamuoyunu ikna ederken, ‘örnek bir icraat’ hazırlığının propagandasını da yürüttüler. ‘Yargının’ Ergenekon, Devrimci Karargâh, Balyoz derken KCK vb. sanal verilere dayanarak gerçekleştirdiği kitlesel siyasi tutuklamaları ve hükümlülüğe dönüşen tutukluluk sürelerini çözebilecek sihirli bir paket. Paketle, ‘yargının neden olduğu’ insanlık ve çağ dışı birçok sorunun halledileceği umudu yine liberallerimizin de katkılarıyla yaygınlaştırıldı. Temmuz 2012‘de, 61. Hükümetin Başbakanı Recep Erdoğan çıkarttığı yargı paketiyle yedişer kez idama çarptırılmış, idam cezası kaldırıldığı için cezaları ağırlaştırılmış müebbet hapse çevrilen, yedi genç sosyalistin katillerinin infazını durdurup salıverdirtti. Şaşırmadık, 188 kişinin katili Hizbullahçıları da 2011 yılında, seçim öncesinde salıverdirtmişti.
Başbakan, Kasım 2012’de açlık grevindeki 10 bine yakın siyasi tutsak ve BDP’li milletvekili için “açlık grevindekiler şov peşinde”, “yemeklerini yiyorlar”, “bırakın ne halleri varsa görsünler”, “sonucuna katlanırlar” diyerek siyaseti ‘askıya’ aldı. Kürt siyasetçilerini, ilk Başbakanlığı döneminde, 5218 sayılı Yasa ile kaldırılan idam cezasını geri getirmekle tehdit etti.
Görünen köy kılavuz istemez. Başbakan, 2014’de yapılacak cumhurbaşkanlığı seçim sürecini bir yıl önce başlattı, sürdürüyor. Etrafındaki liberalleri tasfiye etti. Hedefinde muhafazakâr seçmenler var. Ne pahasına olursa olsun, her şey Cumhurbaşkanlığı için. Cumhurbaşkanı’nı TBMM seçecek olsaydı büyük olasılıkla bunların çoğunu yaşamayacaktık.
Faşizm, faşizmdir. Görevi ne olursa olsun faşist de faşist. Seksenlerin başında cunta, 2000’lerde AKP. Biri yaşını büyütüp öldürüyordu, diğeri öldürdüğünün yaşını büyütmeye çalışıyor. Bir fark var mı? Ha 12 Eylül cuntası, ha AKP Hükümeti-Devleti.
Başbakan Recep Erdoğan’ın da benzerlerinin de ağızlarından çekip alalım. Uğur’da Erdal’da bizim. Kendisi değil toplum için yaşayanların, kavga edenlerin çocukları. Gönül yaralarımız, onurlarımız.