Hükümet eliyle cepheleşmeye teşvik

ODTÜ’deki polis şiddetini görmezden gelip, sadece protesto etme hakkını kullanan öğrencileri “terör örgütü uzantısı”, ODTÜ yönetimini, “malum muhalefetin sözcüsü” olarak suçlayan Başbakan, kendi söylediklerinin kimseyi tatmin etmediğini görmüş olmalı ki, YÖK’ü ve emrindeki rektörleri harekete geçirdi.
Başbakandan işaret almış gibi (Burada “gibi” biraz fazla olsa gerek) rektörler, Başbakanın arkasında saf tutmaya girişti. İstanbul’un Boğaziçi dışındaki altı devlet üniversitesi ve diğer kimi üniversitelerin rektörleri ile birlikte salı sabah saatlerinde bu sayı 13’ü bulmuştu. Öyle görünmektedir ki, daha başka devlet ve vakıf üniversitelerinin rektörleri de bu biat (diyet ödeme) kuyruğuna girecekler görünmektedir.
İşin ilginci, onların kendi iradeleriyle hareket etmediklerinin bir göstergesi de ODTÜ karşısında tavır alırken yaptıkları açıklamaları oldu. Ve üniversitenin özerk yönetimleri ve yöneticileri olduklarını iddia eden rektörler, ODTÜ öğrencilerini eleştirir görünürken aynı zamanda ODTÜ yönetimine karşı saldırıya geçti.
Bilimsel düşünme, bilim yapma özgürlüğünün de temeli olan ifade özgürlüğünün en katıksız savunucusu olması gereken üniversitelerin böyle siyasi iktidarın şakşakçısı, emirle kalkıp oturan, neyi kimi eleştirdiğini bilmeden Başbakanın şarkısına tempo tutmaları elbette temsil ettikleri üniversite adına son derece kaygı vericidir.
Açıktır ki, sorun “ODTÜ’de olanlar” olmaktan çoktan çıkmıştır. Hükümet, üniversiteleri yeniden yapılandırmaya girişirken, bilim özgürlüğünü, üniversitenin halkın ve ülkenin çıkarları doğrultusunda işlev görmesini savunan üniversite öğretim üyelerini ve ODTÜ, Boğaziçi gibi “demokratik üniversite” talebinde ısrar eden üniversiteleri sindirmek istemektedir. Bu amaçla ODTÜ ve ODTÜ’nün çıkışıyla paralel bir tutum alan, alacak olan üniversiteler ve öğretim üyeleri adeta kuşatılmakta, “Bakın bunca üniversite size karşı!” denilmek istenmektedir.
Ama öte yandan, rektörlere rağmen, öğretim üyeleri, ODTÜ’yü destekleyen açıklamalar yaparken, iktidarın arkasında yer alan rektörleri de eleştirmektedirler.
Üniversiteye yönelik sermaye iktidarlarının bu tür saldırısı yeni değildir. Üniversitelerin yeniden biçimlendirmek istenildiği her dönemde ülkeyi yönetenler, üniversiteyi kendi içinden bölmeyi, bir bölüm öğretim üyesini, yetmediğinde ırkçı, şeriatçı öğrenci kesimlerini kendi yanlarında devreye sokmayı hep denemişlerdir.
Attığı bu adımla hükümet, üniversite içinde bugüne kadar rektör seçimi, atamalar ve görevlendirmeler vb. üstünden müdahaleler, YÖK uygulamalarıyla oluşan bölünmeyi daha da derinleştirmeye yönelmiştir. Bundan böyle; bazı üniversitelerin diğer bazı üniversiteyi, bazı bilim insanlarını diğer bazı bilim insanlarının, bazı üniversite çalışanlarının diğer bazı çalışanlara bazı öğrencilerin diğer bazı öğrencilere karşı olduğu bir saflaşma, üniversitelerin içinde hızla bölünmeyi kışkırtırken, bütün kararların, uygulamaların bu bölünmeye  göre biçimleneceği yeni bir döneme kapı arkasına kadar açılmıştır. Bu, hükümet eliyle üniversitenin cephelere bölünmesi demektir.
Aslında gelişmeler, ODTÜ’de olanları aşarak, nasıl bir üniversite istendiği tartışmasına gelmiştir. Nitekim dün birçok kentte, öğretim üyeleri, yardımcıları ve öğrenciler katıldığı basın açıklamaları ve etkinliklerle YÖK’e ve üniversitenin piyasanın ihtiyaçları ve bilim dışı bir çizgide yeniden yapılandırılması girişimlerine karşı; “demokratik, özerk, bilim özgürlüğü olan üniversite” talibiyle alandaydı.
Provokasyonlara izin vermeden ve hükümetin, emniyetin tahriklerine kapılmadan tüm üniversite bileşenlerinin ortak mücadelesinin zeminini geliştiren bir tutumla hareket etmek bugün her zamankinden daha çok önem kazanmıştır.
Böyle bir birlik için dünden çok daha fazla imkan da vardır.