Reçetenin E hali

Yaprakları sararmış kitap sayfaları arasında, çoktandır giyilmemiş bir ceketin iç cebinde ya da yatak altlarında artık ona rastlayamayacaksınız. Hatta en değerli evrakların arasına misal tapu belgesine, maaş cüzdanına iliştiremeyeceksiniz onu. Artık onun yeni bir hali var: "e-reçete"
Reçete artık elektronik kılındı. Hekimler küçük bir not kâğıdına şifre yazıyorlar; hepsi o. Hayatımız şifre kılındı, şifreleri kim kırar belli değil.
Bundan gayrı deyimler dünyası da yeni hal alacak. "Doktor yazısı" deyimi tarih kılındı. Sahi hekim yazıları neden güçlükle okunur; hiç düşündünüz mü? Yoksa yazısı en kötü olanlar mı tıbba gidiyordu?
Aslında o kötü yazılar tıp eğitimindeki bir özensizlikten / eksiklikten kaynaklanmaktaydı. Fotokopilerin yaygınlaşması için seksenlerin ortası, bilgisayar ve internetin yaygınlaşması için iki binli yılları beklemek gerekti. Öncesinde çeviri olmayan tıp kitapları son derece azken diğer dillerde yazılmış kitaplar hem pahalı hem ulaşılması güçtü. Zorunlu olarak tıp öğrencileri sıkıştırılmış derslerde aralıksız her söyleneni not etmek zorunda kalıyorlardı. Sonrasında ise abartılı poliklinik sayılarının yansıması reçeteler...
Bundan böyle hekimler bir ünlü hallerini daha yitirmiş oldular. Artık elle reçete yazmayacaklar, yani yazıları sizlerinkine benzeyecek.
Ama elektronik ortamda yazılmış reçeteler konusunda kaygıları yüksek. Onlar bu yöntemle ciddi risk altında. Hekimlerin şifresini kırmış zat-ı muhteremler trilyonluk yolsuzlukları onlardan habersiz reçete kıvamında hayata geçirebilirler. Üstelik hekim o usulsüz reçeteleri kendisinin yazmadığını kanıtlamaktan uzak kalacak. Elde ıslak imzalı reçete arşivi olmayınca ne yapabilir ki hekim?
Diğer sağlık çalışanları gibi hekimler de artık yaptıkları işe yabacılaşıyor ve tıp dışı alanlara yönelmeye başlıyorlar ne yazık ki. Oysa sağlık hakkından mahrum o kadar çok insan var ki yerkürede!

HASTAYDIK MİSAFİR KILINDIK

Gündelik hayat sağlık alanında geçmişten ırak bugünlerde! Bir yandan hastanelere "otelcilik" başlığında " yönetici atanıyor; bir başka gün hastane girişlerine "misafirimizsiniz" yazıları ekleniyor. Misafir kim?
Kamu hastanelerinde otel yöneticisi, hasta değil misafirsiniz yazısı, gazete manşetlerinde otel kıvamında hastaneler dönemi manşetleri! Farkında mıyız?
Sahi bu ülkenin bırakın beş yıldızlı otellerini üç yıldızlı otellerinde dahi kimler kalabiliyor? Kamu hastaneleri birlik kılınmış; ama kimler için? Bitli otelleri unutacak mıyız? Hastalar artık misafir ise eskiler ne demiş hatırlamakta ve bugüne ayna kılmakta yarar var:

*"Misafir umduğunu değil bulduğunu yer" / SGK kapsamındaki hasta umduğu beş yıldızlı hastanede değil bulduğu bir yıldızlı hastanede idare eder.
*"Akılsız misafir ev sahibini ağırlar." / Hasta hastaneyi ağırlar; cepten ücret öder
*"Çağrılan yere erinme, çağrılmayan yere görünme." / Çağrılan tek yıldızlı hastaneye erinme, çağrılmadığın çok yıldızlı hastaneye görünme; iflas edebilirsin.
*"Davetsiz gelen, mindersiz oturur. / GSS Yasasında da belirtildiği üzere randevusuz ve sevksiz gelen hasta cepten ek para öder.
*"Misafirlik üç gündür." / Üç güne sıkıştırılmış hastane yatışları; ne kadar sirkülasyon o kadar fazla kar!
Eğer hastanelerde sizi karşılayan "misafirimizsiniz" yazısından hoşnut olanlardansanız geçmişin kolektif bilinci "atasözleri" ışığında yeni süreci okumakta yarar var. Atasözlerindeki misafiri hastaya uyarlayacak olursak ahvalimiz işte böyle oluyor.
Atasözleri söylenmeyeni görünür kılar. Ama her atasözüne de itibar etmemek gerekiyor; öyle değil mi? Misal, "Sofrada elini, mecliste dilini kısa tut."