Kar, kömür, Kandil

Yeni yılın ikinci haftasına üç önemli haberle girdik; kar, kömür ve kandil. Bu üç haber de bu yazıyı yazdığım saate kadar en çok üzerinde konuşulan ve yorum yapılan haberler oldu. Kış dendi mi aklımıza hep kar gelir. Kar yağışına en çok çocuklar sevinir. Öyle ya okullar tatil edilir. Çocuklar da doyasıya kartopu oynar, kardan adam yapar ve karda altlarına geçirdikleri naylonlara oturarak kayarlar. Hele ilk kez karla tanışacak olanlar için ne kadar da mutluluk verici bir şeydir kar. O küçücük, yumuşak tanelerle oynamak, onları avucuna almak için zıplamak ve yakalamaya çalışmak ne kadar da hoş şey. Bir kaçı bir araya gelir kömür gözlü, havuç burunlu, boynuna dolanmış atkısıyla kardan adam yaparlar. Biz büyükler içinse kar beraberinde yeni sıkıntılar ve kaygılar getirir. İşe geç kalma telaşı, ısınma problemleri, araç…
Yeni yılın bu ikinci haftasını kar yağışıyla karşıladık. Kış mevsiminin en belirgin göstergesi kar olsa da bu yıl kar gecikmeli olarak geldi. İstanbul için geçen yıllar da yaşadığımız kaos bu yıl oluşmadı. Kar gelmeden tüm medya organlarında sürekli olarak bu konuda yayınlar yapıldı. İstanbulluların yapılan uyarılara uyarak özel araçları yerine toplu taşıma araçlarına rağbet etmesi, araçlara kar lastiği ve zincir takılması, kurumların gerekli önlemleri alması ve kriz merkezinin zamanında müdahalede bulunması geçen yıllarda gördüğümüz ve neredeyse kanıksadığımız olayların yaşanmamasına neden oldu. Demek ki gerekli titizlik ve hassasiyet gösterildiğinde çoğu problemlerin üstesinden gelmek hiçte zor değilmiş. Bu konuda emeği geçen herkesi kutlamalıyız.
Ne yazık ki kar konusunda gösterdiğimiz hassasiyeti Zonguldak Kozlu’daki kömür madencileri için gösteremedik. 7 Ocakta meydana gelen göçükte sekiz insanımız hayatını kaybetti. Onlardan beşinin cenazesi çıkarılırken hala üçünün cenazesine ulaşılamadı. Göçüğün ardından ocak önünde toplanan işçi aileleri ve çocuklarının yürek yakan halleri hala gözlerimin önündedir. Hele Doğukan adlı bir çocuğun ocaktan çıkan bir işçiye “babamı gördün mü?​”diye sormasını acaba taşeron firma yetkilileri ve ihmali olanlar izledi mi? İşçi ölümlerinde Avrupa da birinci ve dünyada üçüncü sırada oluşumuz “madencilerin kaderi” gibi laflarla çözülemez. Bunun için taşeron firmaların daha sık denetlenmeleri, rantın ve karın değil iş güvenliğinin gereklerinin yerine getirilmesi zorunludur.
30 yıllık bir çatışma ve 40 bin insanımızın ölümünden sonra İmralı’da Öcalan’la yapılan görüşmeler toplumun tüm kesimlerin de büyük bir heyecan ve sevinç dalgasını yarattı. Bu görüşmelerin kalıcı bir barışa evirilmesi konusunda hükümet ve diğer siyasi partilerden tutunda, sivil toplum örgütlerinden sokaktaki vatandaşlara kadar herkesin büyük bir sorumluluk bilinciyle hareket etmesi uyarıları gelmektedir. Zira daha önce de Özal, Erbakan, Oslo’da çözüme yönelik atılmak istenen adımlar derin güçler tarafından sabote edilmişti. Bu kez ümitli olmamıza neden olacak bir sürü argüman var. MHP hariç tüm siyasi partiler desteklerini dile getiriyorlar. Toplum da görüşmeler konusunda her hangi bir karşı görüş yok. Görüşmelere siyasilerin de dahil olması, alınacak kararların kamuoyuyla paylaşılması sürecin doğru ve gerçekçi yürüyeceğinin de işaretidir. Medyanın bir haftadır kullandığı barışçıl dil sürecin daha sağlıklı yürümesine katkı sunmaktadır.
Yine de unutulmamalı ki barış bir süreçtir. Bu günden yarına gerçekleşmez.
Ben yazımı tamamlamaya çalışırken üç PKK’lının Paris’te bir suikasta uğradıkları haberi medya ya bomba gibi düştü. Faillerinin bir an önce Fransa tarafından bulunması ve olayın aydınlatılması gerekmektedir. Kimlerin ne amaçla bu suikastı yaptıkları henüz bilinmese de, ne yazık ki özlediğimiz barış süreci bu olayla büyük bir yara almıştır.