Kürt halkı kızlarını uğurluyor

Paris’te katledilen üç PKK’li kadın Sakine Cansız, Fidan Doğan ve Leyla Şaylemez, dün Paris’te yapılan törenin arkasından Türkiye’ye uğurlandı. Bugün de Diyarbakır’da yüz binlerin katılacağı görkemli bir törenden sonra Kürt halkı ve Türkiye’nin tüm ilericileri, demokratları, bu üç direngen evlatlarını toprağa verilmek üzere memleketlerine gönderecek.
Ne var ki olayın üstünden bir haftayı aşan bir zaman geçmesine karşın, bırakalım cinayeti işleyenlerin arkasındaki güçlerin kimliği, cinayetin nasıl işlendiğine dair bile henüz bir resmi açıklama yok.
Ancak, Türkiye’de basın ve siyaset erbabı kendi ihtiyaçları doğrultusunda yaptıkları spekülasyonu gerçek gibi ortalığa atmaya, karanlığa kurşun sıkmaya devam ediyorlar.
MHP, bu hunharca cinayeti işleyenleri, sosyal medyada, “Paris artık daha güzel”, “Böyle iyi haberlerle güne başlamak ne güzel” diyen insanlıktan nasibini almamış, meczup-marjinal, çevrelerle birlikte alkışlıyor, bu çevrelerin sözcüsü olmaktan medet uman zavallı bir kulvarda kalmada ısrar ediyor.
CHP, ilk başta aldığı kararlı tavrı sürdürmekte zorlanıyor. Ulusalcı kanat, bulduğu her gedikten aslına rücu edip bulanık suyu daha da bulandıran açıklamalar yapıyor. Bu önden koşuyor görünürken arkadan dolanmalar, Milletvekilleri Hüseyin Aygün’ün Sakine Cansız’ın ailesini ziyaretini dillerine dolayarak, kendi ayaklarına kurşun sıkmaya kadar gelmiş bulunuyor.
Başbakan, bakanları ve AKP sözcüleri de  dönüp dolaşıp cinayeti “örgüt içi bir çatışma” olarak tanımlayarak, kendi olmasını istedikleri olmuş gibi göstermede ısrar ediyorlar. Ve şimdi de Başbakan ve partisinin sözcüleri “Cenaze törenlerinde provokasyon olacak” diye yine “PKK içindeki çatışma” üstünden malum “provokasyon olacak” terörüyle halkı sindirmek, cenazelere katılımı düşürmek için uğraşıyor.
BDP ise, ısrarla barış çizgisinde direniyor ve İmralı görüşmelerinin bu cinayetlerden zarar görmemesi için çabalıyor. Bu amaçla da halkı, davanın tarafı olarak daha aktif olmaya, muhtemel provokasyonlara karşı tek güvencenin halkın sürece müdahil olmasında da ısrar ediyor.
Doğrusunu söylemek gerekirse gerek Paris’teki vahşi cinayet, gerekse de İmralı’da başlayan görüşmeler konusunda geniş halk kesimlerinden, özellikle Türk kökenli halk kesiminden beklenmedik düzeyde geniş bir desteğin verildiği de görülüyor. “Akan kan duracaksa, sonunda silah bırakılacaksa mutlaka bu süreç devam etmeli” diyen çeşitli kesimlerin temsilcileri, Paris cinayetini de görüşmeleri sabote etmek isteyen güçlerin marifeti olarak görüyorlar. Hemşehri derneklerinden çeşitli emekçi meslek ve kitle örgütlerine, sanayi ve ticaret dünyasından şehit ve gazi aileleri derneklerine kadar çok geniş kesim İmralı görüşmelerine desteklerini açıklarken cinayeti de lanetliyorlar. Öyle ki, sürece kaşı çıkanlar, cinayeti sahiplenen kan emiciler takımı marjinal bir tutumun temsilcileri olarak kalmışlardır.
Dün Paris’ten on binlerden yükselen barış talepleri, bugün Diyarbakır’dan yüz binlerin, belki de milyonların haykırışı olarak yinelenecek. Ve bu üç özgürlük savaşçısı kadının katli, katliamcıların amacının tam tersine barış mücadelesine, Kürt halkının özgürlük mücadelesine, Türk ve Kürt kökenli halkın gönüllü birliğine yeni bir nefes olacaktır.
Bu, siyasi bir dilek değil, görüşmelerin başlamasıyla kendisini hissettiren ve Paris’teki cinayetle birilikte daha da açığa çıkan bir imkan, bir gerçektir. Önemli olan, bugünden sonrası için görüşmelerin gerçek bir müzakereye dönüşmesine dayanak olacak olan da budur.