Recep gitti de ne oldu?

Ezgi Mola’nın son filmi, bir romantik komedi. Ceren, altı yıldır bir Celal’la birliktedir, anlaşamadıkları konular olsa da yolunda giden bir ilişkileri vardır. Günün birinde, Celal’in Ceren’in damarına basan son vukuatıyla ikili ayrılır. Ceren ondan intikam almak için özel bir şey yapmasa da, Celal’e bekar hayatı yaramaz, umduğunun tersine. Sonunda başına gelen türlü talihsizliği atlatıp eski sevgilisinin kapısına dayanır. Bakalım, Ceren onu affedecek midir? Ezgi Mola’nın oynadığı film bu da, Şahan Gökbakar’ın oynadığı film başka. O, biraz Felekten Bir Gece’yi (The Hangover) andıran bir absürt gençlik komedisinin içinde. Konu, Recep İvedik’in biraz yontulmuşu bir ergen irisinin kontrolsüz testosteronu üstüne. İkisinin bir arada kurgulanmışının adı, Celal ile Ceren olmuş.
Gen filmi ile başlayıp Recep İvedik serisiyle yönetmenliğe devam eden Togan Gökbakar, ilk filmindeki görsel başarıyı yakalamaya çalışmamayı sürdürüyor olmalı ki, bu kez de Celal ile Ceren’le karşımızda. Aynı şey, televizyon skeçlerinde dikkate değer bir komedi düzeyini yakalayan Şahan Gökbakar için de geçerli. Kendi koyduğu çıtayla ilgilenmediğinden, Celal ile Ceren’i ancak Recep İvedik’le karşılaştırmak mümkün. Ondan biraz daha bütünlüklü, daha az sinir bozucu, daha az kaba, daha az yaratıcı, hatta herhalde daha az komik.
Çocukça komedi örneklerinin birçok eli yüzü düzgün işten daha çok izleyiciyi yakaladığı bir ülkede olduğumuzdan, işin gişe boyutuyla ilgili olumsuz bir yorum yapmak güç. Celal ile Ceren’in hangi izleyici kitlesine hitap ettiğini anlamak zorsa da, romantik komedi mi, Recep İvedik mi, Fıkralarla Türkiye mi, ilkokul öğrencileri mi, yetişkinler mi, birilerini güldürecek mutlaka. Eklektizm genel olarak Şahan Gökbakar komedisinde sıkça başvuruldu. Tutarlılık gözetmeden aklına gelen her mizah unsurunu, her seviyeden -çoğunlukla da tamamen seviyeden yoksun- espriyi aynı bütüne sıkıştırmak tercih edildi. Burada da aynını görüyoruz. Romantik komedi sinema dünyasının en anlamlı türü olduğu için değil, nihayetinde sevenler kavuşur, ayrılsak da beraberiz, herkes evlenmeyi hak eder dışında bir şeyler söylediği pek vaki değil. Ama neden olduğu belli olmayan şekilde sarhoşluk videosu İnternet’e konan, sırtına vurulunca tuvaletini yapan, kablo döşemeye gidip kırbaçlı kadın tarafından yatağa bağlanan adam gibi, komik bile olmayan birçok sahneyi art arda dizen hikayenin onunla ne alakası var, çözmek mümkün değil.
Filmde olumlu sözü hak eden, yan karakterler. Karakterlerin tasarlanışı gençlik komedilerinden çok farklı değil (Kıza destek olan arkadaşları, erkeği yoldan çıkaran düşüncesizler), asıl olarak oyuncular, en çok da Kubilay’da Gökcen Göçebağ filmin havasına epey olumlu katkı sağlıyor. Elbette Ezgi Mola, filmi dördüncü Recep İvedik olmaktan çıkaran en önemli unsur.
Recep İvedik, tüm cinsiyetçiliği, abartılı kabalığı, halkla dalga geçen küstahlığına rağmen, kendine göre bir özgünlüğü olan, inceliğe ve burjuvaya ait olan her şeye savaş açan bir çeşit alt sınıf kahramanıydı. Herkes gülmemiş olabilir ama onu herkes hatırlayacak. Onun kabalığını bırakıp, özgünlüğünü yok edince, daha çok alkışlanacak ya da daha önce aldığı eleştirileri bertaraf edecek bir sonuç çıkması güç. Ama enteresan bir şekilde, o deşifre oldu diye yeni bir karakterle beyaz bir sayfa açmaya karar verilmiş ve etkili de olacak gibi görünüyor. Ortalama bir Recep İvedik filminden daha komik değilse bile, daha çok itibar görebilir.

Celal ile Ceren
Yönetmen: Togan Gökbakar
Oyuncular: Şahan Gökbakar, Ezgi Mola, Gökcen Göçebağ, Dilşah Demir