Irkçı güruh azgınlaşıyor

İnsanlık tarihinde pek çok kez örneği yaşanan bir gerçek dün Diyarbakır’da bir kez daha kendisini gösterdi: Özgürlük isteyen bir halkı hiçbir güç durduramaz!..
Kürt sorunuyla ilgili olarak görüşme sürecinin yürütüldüğü şu günlerde futbol ve medya camiasındaki ırkçılar daha bir cüretkar şekilde ses çıkarıp eylemlerde bulunmaya başladılar. Belli ki durumdan rahatsızlar ve Türklüklerine zeval gelmesinden endişe ediyorlar!.. Hayata bakışını etnik ve dinsel kimlik gibi doğuştan sahip olduğu özellikler üzerine inşa eden, çocukluğundan itibaren devlet ve medya aracılığıyla maruz kaldığı ırkçı ideoloji bombardımanıyla beyni yıkanan kişilerin aklı elbette, farklılığın zenginlik anlamına geldiğine ermez. Farklı kimliklerin kendileriyle eşit haklara sahip olması onların en büyük kabusudur. Bu “kabusun” gerçekleşmesine engel olmak için “vatanlı, milletli, devletli, bayraklı, kanlı” söylemler eşliğinde debelenip dururlar. Barış ortamında hep beraber mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşamanın ancak, hayata yönelik insan ve doğa odaklı bir bakış açısına sahip olmakla, insan hakları ve özgürlük kavramlarının gereğini yerine getirmekle mümkün olacağını bil(e)meyecek kadar gözleri dönmüştür... Irkçı söylemlerin pervasızca ve utanmazca dile getirildiği futbol ortamı ise onlar için azgınlıklarını sergilemeleri açısından bulunmaz nimet!.. Böylesi bir ortamda fanatik taraftarlıktan ırkçı güruha dönüşmeleri hiç de zor olmuyor...
Hakan Şükür, bir üniversitede konuşma yaparken kendisine sorulan soru üzerine, Arnavut asıllı Türk olduğunu söyledi. Türklüğe toz kondurmamaya azmetmiş medyadaki ırkçılar böyle bir fırsatı kaçırır mı?.. Bu lafı ırkçıları kışkırtacak şekilde çarpıtıp manşetlere taşıyarak Hakan Şükür’ü hedef tahtasına oturttular. Bu topraklarda yıldızı parlamış, milli formayı giymiş, dünya çapında tanınan bir sporcunun Türk olmaması da ne demekti?.. Bir Türk dünyaya bedelken ve bunun gururunu doya doya yaşamak varken, Hakan Şükür ne diye Türklüğü üzerinde şüphe uyandıran sözler ederdi ki?..
Tabii Hakan Şükür’ün; bir yandan “Milliyetçiliği ayaklar altına alacağız”, “Irkçılık şeytandandır” gibi inciler döktürüp diğer yandan “Tek millet, tek devlet, tek vatan, tek dil, tek bayrak” söylemini dilinden düşürmeyen kafası karışık bir başbakanın partisinin milletvekili olması duruma bir ironi boyutu da eklemiyor değil...
Hakan Şükür’e yönelik ırkçı linç kampanyasını görünce insan; “Demek ülkemizde farklı etnik kökene sahip bir sporcu, tıpkı Cezayir asıllı Fransa Milli Takımı oyuncusu Karim Benzema ya da Katalan kökenli İspanya Milli Takımı oyuncusu Sergio Busquets gibi milli marşı okumayı reddetse kim bilir başına neler gelecek?​” diye düşünmeden edemiyor.
Irkçılığın yeniden üretilip dolaşıma sokulduğu mekanların başında stadyumlar geliyor. Fanatik futbol taraftarları arasında ırkçılığın yeri çok özel. Onlar kendilerini, kulüp çıkarlarının(!) yanı sıra Türk kimliğinin de yılmaz bekçiliğini üstlenen cengaverler(!) olarak görüyor. İki hafta önce Bursasporlu ırkçı taraftarların, kendilerini adadıkları bu göz yaşartıcı(!) misyon uğruna Kürt kadınlarına saldıracak kadar alçaklaşmayı göze alabildiklerine tanık olduk.
Geçtiğimiz hafta ise İzmir’de Göztepe ile Karşıyaka arasında oynanan maç ile BDP’nin mitingi aynı güne denk gelince bu iki kulübün ırkçı taraftarları el ele verip tepki örgütleyerek mitingi engellemeye kalkışmıştı. Her derbide birbirine giren; stadı, koltukları yakıp yıkıp parçalayan, ağızlarından cinsiyetçi küfürler eksik olmayan taraftarların ırkçılık paydasında buluşması kuşkusuz şaşırtıcı bir şey değil.
Miting yapıldı, onlar ise her zaman olduğu gibi “Ya Allah Bismillah Allahüekber” nidaları eşliğinde birbirine girdi.
Sakarya ve İzmit’te düzenlenen Newroz mitinglerine de ırkçı taraftarlar saldırmaya çalıştı.
Futbol camiasından son dönemde yoğunlaşan ırkçı söylemlere ve eylemlere karşı gür bir ses çıkmaması, güçlü karşı bir tepki gösterilmemesi ise düşündürücü olduğu kadar ürkütücü...