Hapishane çevrecileri

Birçoğumuz mahkemelerde kendileri ve diğerleri için savaşan kadın ve erkek hapishane avukatlarını bilirler. Fakat bahse girerim çok azımız hapishane çevrecilerini duymuşuzdur. Gerçek şu ki, ben böyle bir şeyin varlığından bile habersizdim. Ama bu gerçek.Ve adı Bryant Arroyo. Kendisi  iki dil bilen bir Porto Ricolu.Hayatının üçte birini Güneydoğu Pensylvania’da SCI-Mahanoy Hapishanesinde geçirmiş.
Arroyo böyle bir şey için çabalamadı, o zaten bir hapishane avukatıydı. Fakat, hayattaki birçok şey gibi, bu da ona zorla kabul ettirildi. 1998’de Eski Pennsylvania Valisi Tom Ridge, yerel bir iş adamını kendisiyle birlikte Güney Afrika’ya gelmesi için davet etti. O, John W.Rich, Jar, bir santral mühendisi ve Mahanoy Susquehanna şehri bölgesinde büyük bir toprak sahibiydi. Burası, şanssız, fakirleşen, on yıllar önce kömür madenleri kapatılmış bir bölgeydi.
Zenginler buluştu; Güney Afrika SASOL Endüstrileri ile anlaşma yaptılar. Çok geçmeden, bir likit gaz projesi için planları açıkladı. Ve bu tesis, ne tesadüftür ki, Mahanoy Devlet Hapishanesinin kapı komşusuydu.
Her açıdan, bu, zenginler için  tamamlanmış bir anlaşmaydı; ailesi ve meslektaşları, federal ve yerel  politikacılar, planı uyuşmazlık olmaksızın kabul ettiler. Çabalarında iki partinin de tarafını tutuyordu. Bu arada, Demokrat Vali Ed Rendell’ın da övgü ve desteğini alıyordu. Devlet ruhsatı 800 milyon dolarlık tesisler için tahsis edilmişti. Ve devlet destekleri de maliyetleri yüz milyon dolar düşürdü. Fakat Arroyo, meraklı ve araştırmacı bir adamdı, yerel gazetelerde teklif edilen arazi hakkında yazıları okumuştu ve kendini rahatsız hissetti. “Ya güvenli değilse?​” diye düşündü.
Hapishane kütüphanesini ziyaret etti. Çevresel etki raporunu sordu. Okudu ve tekrar okudu; ve bunu durdurmak için elinden gelen her şeyi yapması gerektiğine karar verdi. Fakat “eli kolu bağlı bir adam” ne yapabilir ki? Konuşabildiği herkesle konuştu; çeteciler, gardiyanlar, herkesle.
Hapishane kuralları çerçevesinde, dilekçeler yasaktır. O yüzden, bir mektup yazdı ve yüzlerce kopyasını çıkardı. Bunları Mahanoy kasaba yöneticilerine gönderdi. Her biri bir mahkum tarafından gönderildi. Haftalar içinde, yerel kasaba yönetimi 400’den fazla mektup aldı. Ve yerel bir gazetede rahatsız bir poz verdiler. Yerel bir gazeteci, mahkumiyetine değinip kendisini küçük düşürmeye kalkınca, Arroyo basitçe çalışmaya geri döndü; ve çok geçmeden kasaba yöneticilerinin ofislerine 900’den fazla mektup ulaştı.
Çalışmaları Çevresel Savunma ve Eğitim Fonu Topluluğunun (CELDEF) dikkatini  çekti. CELDEF, kasaba yönetimine bir talimatname göndererek yenilenmesi mümkün olmayan, ve bölgenin sağlığını ve güvenliğini tehdit eden  tüm enerji projelerinin yasaklandığını belirtti.
Hapishane gardiyanları bile, yerel sendikaları üzerinden, projeye itiraz ettiler. Sendika Sekreteri Timothy Teltow (Bir gardiyan ve Shenandoah sakini), muhabirlere, “Bu tesisin neden bir hapishanenin yanına kurulduğunu anlamadığını” söyledi. Sonunda, bir kaç yıl sonra, tamamlanmış anlaşma bitti. İptal oldu. Öldü.
Bechtel ve Texaco gibi güçlü kuruluşlar ve politikacılar tarafından desteklenen (Senatör Arlen Spector ve Eski Senatör Rick Santorum  gibi) 800 milyon dolarlık bir kömür gazı tesisi boyun eğmek zorunda kaldı. Fakat bu, Bryant Arroyo gibi bir mahkumun, bir hapishane çevrecisine dönüştüğünde ve hayır dediğinde gerçekleşti.