Kara kara düşündüren olimpik örnekler

900 milyon dolarlık ‘güvenlik’ harcaması! İsrail yapımı insansız hava araçları, binlerce asker, polis, Favela Pasifizasyon Ekipleri ve son olarak Afganistan ve Irak’ta yetenekleri test edilmiş askeri robotlar!
Bir teknoloji sitesi Brezilya’nın 2014 Dünya Kupası ve 2016 Olimpiyatları öncesi 7.2 milyon dolara satın aldığı bu robotları FIFA’nın uygulamaya koymayı düşündüğü kale çizgisi teknolojisiyle kıyaslamış! Robotların varlığı daha ‘teknolojik’ duruyor.
Uzaktan kontrol edilen askeri robotlar, ‘şüpheli’lerin yakın çekim görüntülerini ‘merkez’e aktarıyor, tehlikeli olabilecek alanlarda keşif yapabiliyor.
Kuşkusuz Dünya Kupası ve Olimpiyatlar sonrası da Brezilya hükümetinin işine fazlasıyla yarayacak oyuncaklar bunlar. Tıpkı Atina ve Londra’da olduğu gibi.
Bu köşede sıkça yaptığımız üzere Brezilya’dan Rusya’ya geçelim. Malum onlar da 2014 Sochi Kış Olimpiyatlarına hazırlanıyor. Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin için ülkenin “Yaz başkenti”nde düzenlenecek Kış Olimpiyatları’nın önemi büyük.
Her iktidar Olimpiyat vb. mega organizasyonları kendi gücünün nişanesi ve meşrulaştırıcısı olarak kullanır. Türkiye henüz 2020 Olimpiyatlarını düzenlemeye hak kazanmadan bu yönde çokça yorumun yapıldığını hatırlayalım.
Putin ve Rusya’daki iktidarı için de durum benzer. Muhalefete tahammülsüzlük konusunda bizim Başbakana fazlasıyla benzeyen Putin, Sochi 2014’ü Sovyetler sonrası Rusya’nın uluslararası gücünü dünyaya kanıtlamanın bir aracı olarak kurguluyor.
50 milyar dolara yaklaşan bütçesiyle şimdiden tarihin en pahalı olimpiyat organizasyonu olan Sochi’de güvenlik önlemleri de son Boston saldırısı sonrası iyice arttı. Rus bakanlar ve olimpiyat komitesinin kodamanları birbiri ardına “Tarihin en güvenli olimpiyatı” sözü veriyor. Sochi’nin kritik jeopolitik konumu göz önüne alındığında bu “güvenlik” meselesi de Rusya’daki tüm muhaliflere korku salar bir pozisyona geliyor. ‘İslamcı teröristler’e önlem adı altında Putin için adı konulmamış bir OHAL’i yürürlüğe sokma fırsatı gündemde.
Brezilya ve Rusya örnekleri bizi de karamsarlaştırmak için yeterli veri sunuyor. Bölgesel liderlik hedefiyle, iç muhalefete karşı git gide dozunu artıran ülkeler ve tüm bunları meşrulaştıracak bir ‘Olimpiyat’ kozu. Taraflar farklı olsa da roller birbirine bir hayli benziyor.
Hoş, bizimkilerin pek de böylesi manivelalara ihtiyacı yok. Ancak hak-hukuk-sınır tanımayan pervasızlıkla biber gazını milli içecek haline getirenlerin bir de 2020 rüzgarını arkasına alırsa nereye kadar gidebileceğini tahmin etmek güç.