13 Haziran 2013 11:22

Henüz hareket değil ama duygular patlıyor: Ben insanım

Henüz hareket değil ama duygular patlıyor: Ben insanım

Fotoğraf: Envato

Paylaş

1- Para pulla vicdanı arasına sıkıştırılmış insanlık… Bankaya borsaya sıkıştırılmış insanlık… 12 Eylül ile AKP arasına sıkıştırılmış insanlık… Dine  imana sıkıştırılmış insanlık… Kamplara sıkıştırılmış insanlık… Kamplaşmak değil, insan olarak varoluşunu ortaya koymak isteyen insanlık… “Ne şucuyuz, ne bucu, topçuyuz topçu” haykırışları altında bas bas bağırıyor: “Mustafa Keser’in askerleriyiz.” Batsın beni yok sayan her değer, her iktidar, her oluşum. Ben buradayım, ben insanımmmmmmm. Duyan var mı? Komşuları ses veriyor, duyan var mı? Sokaklar haykırıyor, duyan var mı, ben insanımmmmmmm.
2- Birey değil tek başına bağıran, dikkatlice bakın. Toplum olmak istiyor. Çıkarsız beklentisiz toplumun parçası olmak istiyor. Bu toplum olma isteği insan olmak isteğinin bir parçası. Arkadaşları için koşuşturuyor, gaz yiyenler için koşuşturuyor. İnsanlık için koşuşturuyor, üç beş ağaç için koşuşturuyor. Kafasında patlıyor gaz kapsülleri… Yüzleri kafaları patlıyor… Umurunda değil, korku duvarları aşılıyor, haykırıyor: Ben toplumum, ben halkımmmmmmm.
3-Doğayım diyor. Birkaç ağaç meselesi değil doğa olmak. Beklentisiz, gayesiz, dilsiz olan o ağaçların kaygısını taşıyor. Kimse araçsallaştırmasın tüm bu yaşananları. Doğayım diyor, doğayımmmmmm. Ben bir ceviz ağacıyım Gezi parkında. Ben ağacımmmmmm. Bağırıyor gençler. Gezideyim, gazı suyu, copu durduramaz beni. Araçsız aracısız doğayım, ağacımmmmmmm.
4-Kızgınım diyor Adana Demirspor taraftarı… Gariban yüzlü hepsi, ama nasıl koşuyorlar, nasıl ağız dolusu küfrediyorlar. Sahip çıkıyorlar birbirilerine. Çarşı, Kadıköy daha bir orta sınıftan. Taraftarlar haykırıyor, kızgınımmmmmmmmm.
5-Dıştayım diye haykırıyorlar. Evet marjinalim. Demokrasiler marjinallerden geçer. Totaliter sistemler tüm toplumu marjinalleştirir. Kendinden olmayanı azınlığa, dışa, marjinalliğe sürükler. Haykırıyor insanlar caddeler, bulvarlar boyu marjinalimmmmmmmmmmmmm. Ne TOMA’n durdurabilir beni, ne copun, polisin, beni marjinal yaptın. Haykırıyorlar, marjinalimmmmmmmmmmmm.
6- Haykırıyor yaşlı teyzem. Buradayım. Gör beni. Kendimden vazgeçtim komşumu gör. Çocuklarımı gör, gençlerimi gör. Körleştiniz iktidarlarda. İnsanlık dışılaştınız veya en azından unuttunuz insanlarımızı. Haykırıyor yaşlı teyzem unuttuklarınızdanımmmmmmmmmm.
7- Babalar, analar, kendi derdine mi yansın çocuklarının derdine mi? En iyisi diyor ben de birlikte sokaklardayım. Copuna, suyuna, gazına, çivili sopana başlarım, vız gelir bana. Buradayımmmmmmmmm. Anneler babalar haykırıyor, buradayımmmmmmm.
8- Aleviler haykırıyor.  Hep buradaydım. Hep Cumhuriyetin yanındaydım. Beni azıcık da olsa insan sayanların yanındayım. Yavuz Sultan Selim’in yanında değilim, yazıklar olsun can kıyanlara. Haykırıyor canlar sokaklar dolusu, sıkışmış duygular dolusu, canların, yananların yanındayımmmmmmmm.
9- Müslüman’ı müezzini bağırıyor… Namazda niyazda, en çok da insanlığın yanındayımmmmmmmmmm. Otel sahipleri, esnaflar, unutuyorlar paralarını pullarını, sanatçılar, spikerler, siyaha bürünüyor, haykırıyorlar ben insanımmmmmmmmmmm.
10- Haykırıyorum ben de. Adana’da meydan meydan ölçülü şekilde dolaşıyorum. Tüm ölçüsüzleri seviyorum, aracılı düşünen, bu eylemliliklerden ne yontarım diye hesaplayan başbakanına, bakanına, stratejistine, danışmanına kızıyorum… Araçsallaşmış düşünceniz, teknikleriniz çözemez insanlık sorununu. Ortada insanlık sorunu var,  varlık sorunu var, oluş sorunu var. Haykırıyorummmmmm. Zıpla diyor gençler. Ben de zıplıyorum gençlerle. Bu kitle oluş değil aracısız insan ve toplum oluş sorunu. Zıpla diyor grup. Gençler. Zıplıyor…  Ben insanım. Haykırıyor Adana sokakları, kaşık çatal tencere. Haykırıyorummmmm insan araç değildir, ağaç araç değildir, insanım, toplumum; parkla, bahçeyle, ağaçla, insanla dayanışmadayımmmmmmmm... Korku duvarı aşılıyor, haykırıyor halk, insanımmmmmmmmmm.
Boşalıyor yüzyıllara sıkışmış duygular. Patlıyor. Zıplıyor. Bağırıyor. Koşuyor. Toplanıyor. Dağılıyor. Ne borsan, ne bankan, ne oyun, ne copun, polisin, bakanın, başbakanın… çare olamaz buna, yare içerdedir. Hâlâ araçsız aracısız insan olmayı beceremiyorsunuz. Ben çapulcuyum, aracısız saf insanı arıyorummmmmmmmm.
Halk, henüz hareketini yaratamadıysa da hikayesini yazmaya başlıyor.

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa