Hz. Ali'nin neyini seviyoruz?

Başbakan Erdoğan’ın ekonomi dışındaki her gerilimli gündemden siyaseten kârlı çıkma pozisyonuna diyecek sözüm yok doğrusu. İşin bu boyutu siyasal özne ve alternatif tartışmasına gider. Siyasal gündemi ve kamplaşmayı istediği gibi kurgulama imkanı ayrıca tartışılmaya değer bir durumdur.
Ali’yi sevmek üzerine kurulu dört dörtlük Alevilik iddiasının bir tarafı “Memlekete komünizm gelecekse onu da biz getiririz” noktasına gelip dayansa da biz şimdilik işin o tarafını bir kenara bırakalım.
Türk sağı, tam da güçlü bir tarih söylemi sergileme tercihine rağmen aynı oranda sorunlu bir tarih hafızasına sahiptir. Osmanlıdan devralınan Sünni algının beslendiği dört halife dönemi okuması da bunun tipik yansımalarından birisidir.
Bir çok Sünni kaynakta kayıt altına alınmış olmasına rağmen Peygamberin vefatından hemen sonra başlayan siyasi tartışmalara kulak tıkamayı tercih eden Türkiye muhafazakarları, kritik kırılmalar doğuracak gerçeklerle yüzleşmekten de böylece uzak durmuştur.
On dört asır öncesinin haksızlıklarını bugün çözmeye çalışmak elbette anlamlı değildir. Ama üstünü örtmeye çalıştığınız ayrışmalarda yanlış yerde pozisyon almanın sadece tarihsel değil bugün için de ifade ettiği bir anlam vardır.
Hz. Ali rakipleri hatta hasımları tarafından bile ahlakı, bilgisi, cesareti taktir edilen bir isim olmuştur. Asıl ele alınması gereken nokta ise onun siyasal duruşudur. Bu kısa yazı ne Ali’nin siyasal görüşlerini ne de siyasal tutumlarını, önceliklerini sıralamaya yetmez. İsteyen herkes bu konuda güvenilir gördüğü kaynaklar üzerinden kimi ipuçlarına ulaşabilir.
Başbakan Erdoğan’ın Ali’yi sevmek üzerine oturttuğu Alevilik tanımlaması tam bir siyaset eşraflığıdır. Hz. İsa’yı sevince Hıristiyan ya da Hz. Musa’yı sevince Musevi olunmadığı gibi Hz. Muhammed’i sevince Müslüman, Hz.Ali’yi sevdiğinizde peşinen Alevi olamazsınız.
Elbette Alevilik kimsenin tekelinde olmadığı gibi, kimse Alevi olmak zorunda da değildir. Aslında yapılmak istenen de Alevilerle empati yapmak falan değil tam da tanıyor, kabulleniyor gözükerek hiçleştirmek, aynılaştırmak, anlamsızlaştırmaktır.
“Siz ne kadar Türk’seniz biz de o kadar Kürt’üz” retoriğine benzer bir kurgulama bu sefer Alevilik-Sünnilik denklemi üzerinden sergilenmektedir.
Kişileri yüceltme üzerine kurulu her türlü siyaset anlayışı sorunludur. Anlayışları, yaklaşımları tartışırken elbette kişilerin hakkını teslim eden bir yerde durmayı bilmek gerekir.
İnsan olmayı, vicdan sahibi olmayı her türlü kimliğin üzerinde görmedikçe kimlik siyasetinin insanlığın yükselişine bir katkısı olmayacaktır. Temel ve ortak insani değerlerde asgari standartları bile elinizin tersi ile itip bir kimliği, inancı ya da kişileri bayraklaştırarak varabileceğiniz yer, ancak bu semboller üzerinde yürütülecek faturası ağır kavgalar olabilir.
Ne Ortadoğu’nun gelip dayandığı Şii, Sünni, Selefi gerilimini, ne Türkiye içinde adım adım alt yapısı hazırlanan Alevi-dindar kavgasını, bu içi boş ve hamaset yüklü söylemlerle aşamazsınız vesselam.