Şiir ağacı

Dikili’de bir zeytin ağacı var. Ağacın dallarında, tek tük zeytinlerin yanı sıra şiir çiçek açıyor. Gövdesinde “şiir ağacı” ve “edebiyat atölyesi” yazan zeytin ağacıyla bir hafta önce tanıştım. Yalnız zeytin ağacıyla değil; yüreklerindeki coşku ve beyinlerindeki bilinçle kampa katılan gençlerle de… Emek Gençliğinin düzenlediği 11. Gençlik Kampı’na katılmak için Sotes Tatil Köyü’ne adımımı attığım ilk anlardan başlayarak, bir gençlik ülkesine girdiğimi ayrımsadım. Bu gençlik ülkesinde, gençlerin yaydığı enerji ve coşkunun insanı sarıp sarmalamaması olanaksız. Yüzlerindeki kocaman gülümseme ve gözlerindeki sevgi dolu bakışlarla karşıladı gençler beni. Kamptaki etkinliklerin, atölye çalışmalarının düzenlenmesinden gece nöbetlerine, sebze ayıklanmasından konukların karşılanmasına kadar birçok işin gençler tarafından yakınmasızca yapıldığını görmek çok güzel… Türkiye’nin dört bir yanındaki okullardan, işyerlerinden çıkıp gelen gençlerin birlikte eğlenirken yaşamı öğrenme ve iyiden, güzelden, doğrudan yana değiştirme isteği, bir arada olmanın gücünü ayrımsamaktan kaynaklanan bilinçli coşku her yerde olduğu gibi atölyelerde de duyumsanıyor.
Edebiyat atölyesinde de kampın ilk gününden başlayarak bu coşku ve bilinç egemen oldu. Edebiyat ve Yaşam, Edebiyat Eleştirisi ve Asım Bezirci, Öykü ve Roman Üzerine-Öykü Çözümlemesi, Çocuk ve Gençlik Edebiyatı, Tiyatro- Nâzım Hikmet Tiyatrosu, Ahmet Arif Şiiri, Nâzım Hikmet Şiiri, Pablo Neruda - Paul Eluard Şiiri - Şiir Çevirisi, Mizah ve Edebiyat konularında benim dışımda atölye konukları olarak davet ettiğimiz Refika Bezirci, Tahir Şilkan, Nazif Uslu, Müslim Çelik, Rahmi Emeç, Eray Canberk ve Muzaffer İzgü’nün katılımıyla paylaşımlar gerçekleştirdik. Her sabah, dallarına şiir yazılı rengarenk kağıtlar astığımız zeytin ağacının altında toplandık. Egemenlerin ideolojik yönlendirmelerine, popüler kültürün yozlaştırmasına karşı “direnedebiyat” dedik hep birlikte… Yaşamın dönüştürülmesinde edebiyatın gücünü anımsadık bir kez daha, kalemini ve sanatını halka adadıkları için yok sayılan, adları silinmek istenen edebiyat ustalarının yapıtlarını inceledik. Edebiyat atölyesinde sözü paylaşırken, her gece “yıldızların altında şiir” okurken… Atölye çalışmaları kampın bel kemiğini oluşturuyor. Edebiyattan sinemaya, fotoğraftan müziğe, politik iktisattan çevre duyarlılığına pek çok konu atölyelerde hayat buluyor; yeniden üretiliyor… Öğrenci, işçi, işsiz gençler politik iktisat atölyesinde sömürü düzeninin nedenlerini kavrarken, resim tarihi ve politika atölyesinde bir resme nasıl bakacaklarını öğreniyorlar… Yaşamı anlamak, içinde yaşadığımız toplumdaki çelişkilerin ayrımına varmak ve yaşamı iyiden, güzelden yana değiştirmenin yolunun bir araya gelmekten, örgütlenmekten geçtiğini öğrenmek için…
Dikili’de bir zeytin ağacı var. Gövdesinde “Ali İsmail Korkmaz Caddesi” yazıyor, tıpkı yaşamı savunma mücadelesinde yaşamdan koparılan ve İstanbul Gezi Parkı’nda başlayıp bütün ülkeye yayılan Haziran direnişinde yaşamını yitiren öteki gençler gibi… Gençler, faşist baskı ve saldırılar sonucunda yaşamını yitiren kardeşlerini unutmamışlar; adlarını vermişler zeytin ağaçlarına, yemek yedikleri yemekhaneye resimlerini asmışlar… “Onlar içimizde, bizimle birlikte” diyor bu yazı ve resimler…
Dikili’de bir zeytin ağacı var, dallarında fotoğraflar asılı; ülkemizin yer altı yer üstü zenginliklerinin emperyalizme ve iş birlikçilerine peşkeş çekilmesine isyan eden, sömürü, baskı ve adaletsizliklere karşı sokaklara, alanlara çıkıp başkaldıran gençlere yönelik yoğun saldırıları, bu saldırılar karşısındaki dayanışmayı ve direnci gösteren…
Dikili’de zeytin ağaçları var. Zeytin ağaçlarının ve güneşin altında Türkiye’nin çeşitli illerinden gelen bini aşkın genç, bir arada olmanın sevincini, birlikte öğrenip çoğalmanın güzelliğini; umudu, dayanışmayı ve mücadele bilincini paylaşıyorlar…
Şiir ağacının dallarına şiir asmakla kalmıyor, mücadele bilincini, direnci ve umudu paylaşan yepyeni bir şiir yazıyorlar; “İnsan özgür olsun diye / doysun diye çocuklar / ekmeğe, süte, gülmeye.”