Gündüz içerlenmeleri

1.bu şiir sana adanmış bilesin
dinmeyen acılarına, yoksul gecelerine,
akıl-sır ermez sabrına
ve her yangından bir gül gibi gövermene

2.

bir yanın gökyüzü, mavi ve dingin
kanat çırpar özgürlüğe direncin turnaları
sesimi sesine katarım bir öpüş tadında
yürürüm sınırları tuz-buz ederek!

3.

de ki gül zamanıdır mevsimlerden!
bir yanım yok saysa da çürüyen zamanı
yalanı, talanı silmeye uğraşsa da sözlüklerden
parıldıyor bir hançerin ucuna ilişmiş
göğsümün ortasından geçen öykü

şimdi anahtarı hangi kapıya tutsam
kanadı yangın bir kelebek olur!

4.

her sabah,
yeni bir türküye ayarlanır bu şehir
bütün sokaklar özlem kokar,
bütün parklar birer mektup özgürlük üzre......
sevgi taşar tersanelerden…
ve sen eskimeyen o eski yara
kenarları işlemeli bi havlu
gibi yüzüme sürdüğüm!

5.

bu tedirgin yolu kaç kez geçtik !
sen martı de ben keklik
ya da çok uzakta bir hamsi
koşarak menziline!

gittikçe uzaklaşıyor, silik bir portre şimdi
yaklaştıkça bir tuval gibi beni nakşeden şehir