‘Yaşlılar aç ve üşüyorlar’

Yaşlılar aç ve üşüyorlar” ya da “İhtiyarlar soğukta ve açlar”. Böyle bir mektup başlığı bir gazetede yer alsa herhalde ortalığı epey karıştırırdı. Benim geçen gün aldığım e-postada o kadar soğukkanlılıkla anlatılıyordu ki bu durum, kanım dondu. İhtiyarları soğukta ve aç ülke ABD. Hani dünyanın dört bir yanına demokrasi dağıtmak için kendini paralayan, milyon dolarları asker, silah ve biyolojik silahlarla harcayan, uzay fethi için tasarılardan caymayan varlıklı ülke. Hayır hiç şaşmadım. Bu kapitalizmin uç noktasıdır.
Dünyada olup bitenleri gazetelerden çok kampanyalardan izliyorum. Hayvanlara eziyet, çocuk tacizi, öldürülen eşler, fast food da denen acele tıkınma yerlerinde sağlıklı yiyecek bulabilmek sık sık bu konuya ilgi duyanların kampanyalar açmasına neden olur. Yurdumuzda da, dünyada da bu tür kampanyalara katıldığında “ben buradayım” demiş olursun ve e-postanın kapısı sık sık çalınır. Üstelik bu kampanyaların akla gelmeyen türleri bile vardır, ama hepsi insan haklarıyla ilgilidir. Dünyada bu konuları kendine dert edip imza kampanyaları açanlar elbet övgüyü hak ediyorlar. Ancak dar gelirli yaşlıların artan ısınma maliyetleri ve gereğince doymaları meselesi yalnızca ABD’nin sorunu değil.
Açlık, bilimsel anlamda ele alınıyor sanıyorum. Hiçbir şey yememek değil de gereğince önemli besinleri almamak. Proteinler mesela. Bir de yaşlıların, üstelik de yalnızsalar, yemek yapmaya üşenmek, alışveriş edememek, öğün atlamak gibi nedenlerle gerekli besini alamayıp zayıf düşmeleri sorunu var. Bu tür dertlerin ve bir yaşlının profesyonel tıbbi destek alabilmesinin tek yolu bakım evleri. Ama bu tür bakım evleri hem dar gelirlilere göre değil, hem de insanımız orada yaşamayı toplum dışına atılmakla bir tutar.    
Hristiyanların (Rumlar, Ermeniler, Fransızlar) ve Musevilerin  (ya da kabaca azınlıkların) ihtiyarlık, ruhsal bozukluk yaşlanmadan dolayı bilinç yitimi gibi hastalıklara bakan hastaneleri  ve bakımevleri var. (Bizim sağlık güvencemiz mesela felçli hastayı kapsamaz. Yeterli personel yoktur.)
Balıklı Rum, Yedikule  Surp Pırgiç,  Surp Agop,  Fransız  Lape, Or-Ahayim Hastaneleriyle Fransız Fakirhanesinin (hepsinin huzurevleri var) bazıları düpedüz yoksullar için ve kendi cemaatine daha ucuz hizmet veriyor. Bizim II. Abdülhamit’ten kalma Darülaceze’nin kapısından girebilmek ne kadar kolay bilemiyorum. Üstelik saydığım hastaneler, Yaradan’ın aşkı için yaşamlarını adamış kişilerin çalıştığı yerler. Bizde o tür bir bakımevi hayal bile edemiyorum. (İslamda rahibelik, rahiplik yok bahanesi yeter mi?)
ABD 9 milyon yaşlısı için AARP Vakfına destek istiyor. Ulaşabildiği herkesten bu konuyu düşünmek için bir dakikasını ayırmasını diliyor. Ben ABD’yi değil bizim topraklarımızı düşünüyorum. İnşaat halindeki evde zatürre olan bebeği, açlıktan ölen bebeği, yeterince doymamaktan ya da gerekli besinleri alamamaktan gelişemeyen çocukları gençleri. Cezaevlerindeki gençleri, ihtiyarları, hastaları...
Türk-İş’in araştırmasına göre, ocak ayında 2014’te dört kişilik bir ailenin açlık sınırı 1.099 lira, yoksulluk sınırı ise 3 bin 580 lira oldu. Bebeklerin anne sütü ile beslenmesi ise annenin doğru dürüst beslenebilmesine bağlı. Emzirmelerle yitirilen diş, saç hiçbirimizin bilmediği şeyler değil.
Sözüm TBMM’nin üyelerine,  BİR DAKİKANIZI AYIRIR MISINIZ, İNSANIMIZ ÜŞÜYOR VE YETERİNCE BESLENEMİYOR...