Memleketimden medya manzaraları

Seçim sonrası gerginliği az çok yatışır ve ‘mevcut durumla’ yüzleşme antrenmanları yapılırken, basın camiasındaki huzursuzluk devam ediyor. Hayatında İstanbul’un göbeğinden çıkıp Esenyurt’a filan gitmemiş olan bazı AKP karşıtı entellerimiz seçim sonuçlarına dehşet içinde şaşırırken, farklı bir sonuç için moral yatırım yapmış medya kurumlarında sular durulmuyor. İşte size memleketimizden bir tutam medya manzarası:
Karşı gazetesi kapandı: Tekstilci patronla yola çıkıp, “Gezi ruhunu” yaşatmak şiarıyla yayın hayatına giren Karşı gazetesi bir süre önce Ağaoğlu İnşaat reklamı aldığı için ilkesel olarak eleştirilmişti. Seçimin hemen ertesinde ise, gazetenin patronu, bu şartlar altında yayın hayatına devam edemeyeceklerini ilan etti. Çalışanların maaşları ve fazla mesaileri ödenmemiş, tazminat alacakları da var. Gazetecilik adına iyi bir şeyler yapacakları umuduyla işe soyunan, deneyimli, deneyimsiz, ama hepsi de meslek aşkıyla yanıp tutuşan bir grup basın emekçisi daha bilinçsiz ve ilkesiz bir patronun kurbanı oldu. Karşı, seçim zamanı siyasal propaganda veya parti ilanı için çıkan yerel gazete pozisyonuna düştü. Emekçiler haklarını almak için direnişte. Diğer basın emekçileri onlara destek veriyor. Basın patronluğunu tişört üretmekle eş değer tutan patronun girdiği zorlu işin sorumluluğunu almasını ve emekçilerin haklarını ödemesini bekliyoruz.
Dünya gazetesi 50 kişinin işine son verdi: Pek çok basın-yayın kuruluşunda olduğu gibi (artık alıştık bu duruma), Dünya gazetesinde de çalışanların maaşları ödenmiyordu. Biriken maaşların geç de olsa ödenmesi gerekirken, işveren bir anda 50 gazete çalışanının işine son verdiğini açıkladı. 40 kişi bireysel iş sözleşmesini imzalamadığı için, 10 kişi de finansal kriz bahanesiyle işten atılmış. Türkiye Gazeteciler Cemiyetinin eski başkanlarından ve ekonomi basınının öncülerinden Nezih Demirkent’in kemikleri sızlıyordur. Türkiye Gazeteciler Sendikası, Dünya gazetesi yönetimine “İşten atılan emekçileri geri alın, ücret alacaklarını da ödeyin” çağrısı yaptı.
TGS finansal krizde: Kısa bir süre önce yönetimi değişen ve gençleşen Türkiye Gazeteciler Sendikası (TGS) mali krizde. Yeni dönemde sendika üyeliğinin kolaylaşması ve sendikanın da örgütlenme yolundaki yeni atılımlarıyla beraber aslında üye sayısı artıyor. Lakin, ne yazık ki TGS üyelerinin tamamı üyelik aidatlarını zamanında ödemediği için, sendika mali sıkıntı yaşıyor. Gazetecilerin bağımsızlığı ve ilkeli basını savunmaları için en etkili yol örgütlülük. Ama sadece örgütlü olmak da yetmiyor; örgüte sahip çıkmak ve onun patronlara karşı dik duruşunu da desteklemek gerekiyor. TGS maalesef bu mali kriz nedeniyle 3 kadrolu çalışanını işten çıkartmak zorunda kaldı. TGS üyelerinin aidatlarını aksatmadan ödemeleri gerçekten çok önemli.
Atılacak gazeteci: Büyük medyada seçim ertesi sular durulmuyor. Seçimlerden önce AKP nasıl olsa beklenenin altında oy alır diye yanlış tahmin yaparak Erdoğan’a karşı atıp tutmaya başlayan Ertuğrul Özkök bir kez daha yanıldı. 2002 seçimlerinde de AKP’nin tek başına iktidar olamayacağını sanan Özkök, o zamanlar yayın yönetmeni olduğu Hürriyet’te ‘Tayyip aşağı, Tayyip yukarı’ diye manşetler atmıştı. 2002 sonrasında ise aniden “Sayın Tayyip Erdoğan çok haklı” moduna giren Özkök, bir süre güce tapınarak idare ettikten sonra nihayetinde genel yayın yönetmenliğini bırakmak zorunda kalmıştı. Uzunca bir süre aşk, seks yazılarıyla vakit geçiren Özkök, son yerel seçim öncesi yine AKP karşıtı siyasal yorumlarıyla boy gösterdi. Fakat o da ne? Geçenlerde İslami medyanın Özkök’ü Fehmi Koru bir yazı yazarak “Ertuğrul Özkök kendisine dokunulmayacağını sanıyor, ama öyle değil” demiş. Sosyal alemde konuşulanlara da bakılırsa, Fehmi Koru ve Avni Özgürel Doğan grubundan atılacak gazetecilerin listesini yapma vazifesini üstelenmişler. Ertuğrul Özkök durur mu? Derhal Enver Aysever’in ‘Aykırı Sorular’ adlı TV programına çıkarak karşı atağa geçmiş: “Şerefsizler… Bunları çöp tenekeleri bile almayacak.” Ne diyelim… Allah muhabbetinizi arttırsın.