1 Mayıs

Sezonun bitmesine üç hafta kala Fenerbahçe şampiyonluğunu ilan etti. Bu şampiyonluk Fenerbahçe’nin 107 yıllık tarihinin en önemli şampiyonluklarından biri olarak kayıt edilecektir.
İleride sadece spor tarihi değil siyasi tarih çalışmalarının da konusu olacak bu şampiyonluğun çeşitli açılardan öyküsü hafta sonundan beri yazılıyor daha da yazılacaktır. Bekir İrtegün’ün, “bu şampiyonluğu biber gazı yiyen, çile çeken, suçlanan tüm Fenerbahçelilere adıyorum” cümlesi bile bu şampiyonluğa ne kadar meşakkatli bir yoldan ulaşıldığının göstergesi. Kuşkusuz bu köşede de şampiyonluk süreciyle ilgili söylenecekler var. Ama bugün değil.
Bugün 1 Mayıs.
İşçiler, emekçiler, öğrencilerle birlikte taraftarların, tribün emekçilerinin büyük çoğunluğu da gönül verdikleri renklerin formalarını giyip alanları dolduracaklar.
Bu sene geçmişteki 1 Mayıslardan farklı olarak taraftar grupları ortak taleplerinin etrafında bir araya gelecekler.
Memleketin dört bir tarafından çocuklara, kadınlara yönelik şiddet haberleri çığ gibi gelirken, şiddetin en önemli kaynağı olarak tribünlerin ve taraftarların gösterilme çalışmalarına isyanlarını haykıracaklar.
6222 sayılı “sporda şiddet ve düzensizliğin önlenmesi” başlıklı yasasının evrensel hukuka ve anayasaya aykırı maddelerinin kaldırılmasını isteyecekler.
Taraftarı fişleyen, taraftarın cebine elini uzatarak yeni rant kapıları yaratan e-bilete hayır diyecekler.
Tribünleri “toplama kampına” çevirmek isteyenlere karşı itirazlarını haykıracaklar.
Sevdaları aynı sevdalandıkları renkler farklı olan bütün tribün emekçilerinin, işçilerin, emekçilerin 1 Mayıs’ı kutlu olsun.