Öfke ve değişim

Ortadoğu’da öfkeniz yoksa değişim dinamiği olmanızı sağlayacak hiçbir şeyiniz yok demektir. Önemli olan bu öfkenin kim tarafından yönetildiği, kime yöneldiği, ne derece içtenlikle değişime öncülük edeceğidir.
İşgal ve sömürü politikalarına tepki olarak örgütlenen sosyalist hareketlerin Filistin başta olmak üzere verdiği sınav son derece ağırdır. İlk olmanın avantajları yanında riskleri de söz konusudur. Ortadoğu’da zamanla gerek ideolojik savrulmalarla gerekse İslam korkusu ile  kimi sosyalist direniş hareketlerinin milliyetçi rejimlerle aynı safa düşmesi toplum nezdindeki saygınlıklarını büyük oranda zedelemiştir.
Halkın öfkesine tercümanlık yapma, hatta sosyal dayanışma yapılanmaları ile daha muhalefette iken yoksulluk gibi sorunların çözümüne katkıda bulunmaları dolayısı ile İslamcı hareketler bu dönemde ciddi mesafe almışlardır.
Bu başarıyı sadece inançsal örtüşme ile izah etmeye kalkmak yanıltıcıdır. Bunun elbette kolaylaştırıcı rolü inkar edilemez. Türkiye solunun da halkçı karakterinin gün geçtikçe zayıflaması, batı pozitivist aydınlanmacılığına kayması yanında sınıfsal karakteri ile doğrudan ilişkilidir. Eğitimli ve orta hatta yüksek gelir düzeyine sahip kesimlerde egemen yaşam biçiminin  toplumun geniş kesimlerinde doğurduğu tepkiden sol da payını almıştır.
Kürt siyasetinin ulusal karakteri ile ikinci dereceye ittiği bu sorun, Türkiye sosyalist hareketinin yoksul kesimler ve yok sayılan kimliklerden uzaklaşmasını beraberinde getirmiştir.
IŞİD isimli örgütün Musul’da gökten zembille inmiş gibi analizlere tabi tutulması bu genel fotoğrafın gözden kaçmasından kaynaklanmaktadır. Ilımlı İslam projesinin gün geçtikçe anlamını yitirmesi yeni ve daha keskin yol ayrımlarını toplumların önüne koymaktadır.
Türkiye siyasetinde muhalefetin yegane motivasyonu “AKP gitsin” söylemi üzerine oturdukça AKP’nin gidişi sancılı hale gelecek ve gecikecektir. Sadece korkularla toplumsallaşmaya çalışan bir muhalefet siyaseti olamaz. Daha fazla umut veren bir siyasal iddianız varsa karşınızdaki iktidar bloğunda kırılma oluşturabilirsiniz.
Dış politika vizyonundan,  gelir dağılımı çarpıklığını da giderecek bir sosyal kalkınma politikasına sahip olmaya kadar birçok alanda iktidardan daha ilerde değilseniz ancak iktidar içi gerilimlerden medet uman edilgen siyasal duruşa sığınırsınız.
Son bayrak krizinde muhalefetin verdiği tepki iktidarla yarışır nitelikte idi. Bir şeyin aslı varken onun kötü bir taklidi olmaya yeltenerek toplumsal ilgi odağı haline gelemezsiniz.
CHP sağ oylarla buluşma planını iyi yönetemezse MHP’yi kendi elleriyle büyütür.
Öfkenin demokratik değişime hizmet edebilmesi için herkesin durduğu yeri yeniden gözden geçirmesi gerekir.