Hiçbiri normal değil, her şey normal

Mehmet Barlas’ın Başbakan Erdoğan ile vıcık vıcık iktidar yalakalığı kokan söyleşisini izlerken, Zaman Gazetesi’nin son dakika haberi dikkatimizi çekiyor. Haber, Gülen Cemaatine yönelik yarın sabah 05.00-05.30’da 100 adrese baskın düzenleneceğini duyuruyor. Tam o saatlerde de Barlas, Başbakana Gülen için ABD’den bir talepte bulunup bulunulmayacağını soruyor. Erdoğan da, Obama’ya bu konuda bir tavır almalarını beklediklerini söylediğini ve Obama’nın da ‘anladım’ dediğini iddia ediyor.
Zaman bu haberi ile hem operasyonu düzenleyecek olanlarda bir paniğe yol açıyor, hem de operasyonun hedefi olacak olanlara ‘önleminizi alın’ mesajı göndermiş oluyor. Operasyonun sahur vakti başlatılmasında muhtemelen Zaman’ın bu plan bozucu haberi etkili oluyor. Bu arada, Zaman’ın haberi aynı zamanda Cemaatin ‘en gizli operasyonunuzu önceden haber alacak kadar güçlüyüz’ mesajıdır.
İstanbul ve Ankara başta olmak üzere 22 ilde düzenlenen operasyonlar sırasında, bu yazının yazıldığı öğle saatlerine kadar 50 kişi gözaltına alındı. Operasyonun 17 ve 25 Aralık Yolsuzluk ve Rüşvet Operasyonunda görev alan polislere yönelik olduğu belirtildi.
Gözaltına alınan kritik isimlerin, KCK operasyonları, bol kurgu ve delil icadına dayalı ‘Devrimci Karargah’, Oda TV davası ve darbecilerle birlikte birçok ismin de tartışmalı olarak dahil edildiği Ergenekon ve Balyoz davalarında rol aldıkları biliniyor.
Yolsuzluk operasyonuyla birlikte Bolu’ya tayin edilmiş olan Savcı Zekeriya Öz, gece yarısı başlayan operasyona Twitter hesabından arka arkaya yazdığı mesajlarla tepki gösterdi: “Evindeki paraları sıfırlayamayanlar, devletin ve milletin itibarını sıfırladılar. Şimdi de masumlara iftira atıp onları da sıfırlamaya çalışıyor.
İsrail Gazze’ye saldırdı. Türkiye misilleme olarak polislere kara harekatı başlattı. İsrail’e gücü yetmeyen zavallılar, polise sahurda saldırdı.”
Bu yaşananlara toplam olarak bakıldığında mantıklı olan herhalde şöyle düşünmektir: “Hiçbiri normal değil bu olanların.” Zira gözaltına alınan bu emniyet mensupları, devletin ince istihbarat elemesinden geçerek o görevlere gelmişlerdir ve bu düzeyde bir operasyonun çok ciddi siyasi bir amacı olmalıdır.
Ama böyle baktığınızda, aslında son on yılı kapsayan kritik siyasi davaların normal olduğunu, normal hukuk kriterleri üzerinden geliştiğini söylemek mümkün değil. Örneğin darbe girişimine dair ciddi delillerle başlayan göz altıların ardından, henüz tamamlamadıkları kitaplar nedeniyle dahi gazetecilerin bile dahil edildiği Ergenekon davası, seçilmiş milletvekilleri, belediye başkanları, gazeteciler ve hukukçulardan oluşan binlerce kişiyi kapsayan KCK davası; kurgusal yönüyle öne çıkan ‘Devrimci Karargah’ davası vb...
Ancak tüm bu yakın siyasi tarihimizin oluşturduğu siyasi deneyimin bizzat kendisi bize bu olanların Türkiye koşulları içinde normal olduğunu da söylüyor. Yani ‘hiçbiri normal değil’ ile ‘aslında her şey normal’ duygusunu iç içe yaşadığımız günler.
Hükümet ile Gülen Cemaati, kader ortaklığı yaparak giriştikleri büyük siyasi operasyonlarla önce kendileri için ‘alan temizliği’ yaptılar. Ardından aralarındaki iktidar mücadelesi önce yolsuzluk operasyonlarını, ardından da o operasyonu gerçekleştiren emniyet mensuplarına operasyonu getirdi.
Hukuk, önceki operasyonlarda da bu son operasyonda da tamamen siyasetin bir enstrümanı olarak devreye sokuldu.
O nedenle Zekeriya Öz, o eleştirileri yaparken kendisinin İHD’nin Bolu Adliyesindeki temsilcisi olmadığını ve kendisinin merkezinde olduğu büyük siyasi operasyonlarda da hukukun nasıl siyasetin emrinde işlediğini unutmasın. Biri diğerini meşru ve haklı kılmaz ama bu noktada inandırıcı hukuki eleştirileri ancak bu sarmalın dışında duranlar, onların mağduru olanlar yapabilir.