Sonun başı

Bir toplumun her ferdi önemlidir. Ama yaşadığı topluma katkı sağlayan, o toplumun daha mutlu, daha insana yakışır olması için çaba sarf eden insanların yine o toplum tarafından biraz daha değerli görülmesi, ödüllendirilmesi ve hak ettikleri saygıyı görmeleri gerekir.
 Bunu yapmayan toplumlar, insanını güdülecek koyun olarak gören toplumlar ve o toplumun ısrarla seçtiği yöneticiler ile yönetilen ülkeler ne yazık ki tarih boyunca bunun bedelini insanlarına verdikleri kalitesiz hayat ve yok olma ile ödemişlerdir.
 Son on yıla baktığımızda ülkemiz tam da bu hata ile uçuruma doğru sürüklenmektedir ve tüm dünya değerlendirmelerinde en kötü notları almaktadır.
 Örneğin trafik. Her yere bölünmüş yol yapmakla övünen iktidara nispet, trafik kazaları katlanarak artmıştır. Bayramlarda ölümlü trafik kazaları haber olma niteliğini bile kaybetti.
 Bölgede barış ve kardeşlik ülkesi olacak, komşuları ile sıfır sorun yaşayacak dedikleri ülkemiz insan kıyma makinesine döndü. TIR’lara silah doldurup kim olduğu belli olmayan insanlara devlet kanalıyla göndermeye kalktılar. Onurlu dış politika dediler, bırakın ABD Başkanını, ABD Dışişleri Bakanına bile “Tak-Şak” dediler.
Son on yıldaki işçi ölümleri cumhuriyet tarihindeki sayıyı geçmiş. İlgili bakan suçsuz, işin kaymağını yiyen patron suçsuz, ölen işçi suçlu. Ölen işçinin hakkını savunan öğrenci suçlu ve hatta bölücü, komplocu.
 Bütün İstanbul gökdelenlerle doldu. İş bitti, paralar toparlandı, yüzdeler alındı, bina yapılacak arazi kalmadı, şimdi yetkililer çıkıp “Yüksek yapılaşmaya karşıyız” diyorlar. Yiyorsa yıkın o zaman. Yetki ve güç sizde.
 Ülkede namuslu, dürüst, cesur ne kadar adam, kadın varsa münafık, komplocu, iktidarı yıkmaya çalışan anarşist, diğerleri şimdilik yandaş, cici.
 Yolsuzluk ve rüşvette dünya birincisi olmak üzereyiz. Yolsuzluk yapan, alenen rüşvet alan politikacılar serbest dolaşırken bu işi ortaya çıkaranlar yargılanıyor.
 Bu ülkede, evrensel değeri olan Gezi gençleri, Çarşı Grubu, muhalif yazarı, ressamı, öğrencisi, öğretim üyesi, siyasetçisi, hakimi, savcısı, işçisi, sendikacısı değersiz. Ciğeri beş para etmez üçkağıtçısı, rüşvetçisi, fırsatçısı, siyasetçisi değerli.
Sonun başında gibiyiz.