Yeni yılın kutlu olması için...

Her yeni yıl kutlama mesajının “iyi, mutlu, sağlıklı,… bir yıl” dilekleriyle bitmesi adettendir.
Ama bu dilekler eğer bir önceki yılda biriken daha iyi, daha mutlu, daha sağlıklı geçecek bir yılı işaret etmiyorsa, “iyi, mutlu sağlıklı,… bir yıl” dilekleri boş avuntu olmayı aşamaz.
Örneğin yılbaşının hemen öncesinde milyonlarca işçinin geçim ücreti olan asgari ücrete yılın ilk altı ayı için 54, ikinci altı ay için 49 TL artış sağlanmışsa; bu işçilere, yeni yılda “iyi, mutlu, sağlıklı,… bir yaşam” dilemek, sadece o milyonlarca işçiyi boş umutlara inandırmaya teşvik olacaktır, olmaktadır.
Yokluk, yoksulluk; işsizlikten de öte eğer bir yılda bile iş cinayetlerinde hayatını kaybedenlerin sayısının iki bine dayandığı işçi sınıfından bir kişiyseniz, size yeni yılda “iyi, mutlu, sağlıklı,… bir yaşam” dilemek ne kadar anlamlı olabilir?
Eğer eski yılın sonunda MESS-Türk Metal dayatması bir sözleşmeyle karışı karşıya kalmış bir metal işçisiyseniz, ne yeni yılın ne de sonraki yılların, kendiliğinden “iyi, mutlu, sağlıklı,…” geçmesi için bir hayale kapılamazsınız.
Eğer kendi kaderine sahip çıkmak için üç kuşaktır mücadele eden bir halksanız ve Hükümet size her gün cop, TOMA, gazla saldırıyorsa; her vesileyle canlarınızı kaybediyorsanız, daha yılın sonunda yeni canlar kaybetmişseniz size, “iyi mutlu, sağlıklı,… bir yıl” dilemek sadece boş bir dilek olarak kalır.
(…)
Sadece işçiler, sadece Kürtler değil; yılda birkaç yüzünüz cinayetlere kurban giden, eşitlik mücadeleniz en yukarıdan saldırıya uğrayan kadınlarsanız, geleceği karartılmak için her gün üstünde yeni oyunlar oynanan gençlerseniz, inanç özgürlüğü her yolla çiğnenen Alevilerseniz, toprakları, suyu, havası kirletilen üreticiyseniz,… egemenlerin çıkarları uğruna hayatı karartılan, özgürlükleri çiğnenen halklarsanız, size “iyi, mutlu, sağlıklı,… bir yeni yıl” dilemek sadece dilek olarak kalmaya mahkumdur!
Nereden tutarsanız tutun, bu düzen sürdükçe, “iyi, mutlu, sağlıklı,… bir yıl” dileğine itiraz edecek pek çok neden bulabiliriz ve bu nedenlerin her biri abartısız “aşılamaz” gibi görünen engellerdir.
Evet, “yeni yıla ait dilekler” bir şablon, dile pelesenk edilmiş, günün icabı söylenen sözlerdir. Ama yeni yılda bir umuda kapılmak değil onu gerçekleştirmek, “iyi, mutlu, sağlıklı,… yeni yıllar” için adımlar atmak, “iyi, mutlu, sağlıklı,…” insanların yaşadığı, sömürüsüz, barış içinde bir dünya kurmak için yeni imkanları değerlendirmek olanaksız mıdır?
Peki bu kadar “karanlık mıdır” dünya, umut edilenler bu kadar imkansız mıdır?
Eğer, yeni yılın “kendiliğinden” iyi şeyler getirdiği boş inancından kurtularak, yeni yılın yarattığı fırsatlardan bakarsak, elbette hayır!
Burada söylenmek istenen; eğer size Milli Piyango’dan “büyük ikramiye” denilenlerden biri çıkmayacaksa ya da “rüşvet, yolsuzluk mekanizması”nın iyi bir halkasında yer alamıyorsanız, yeni yılın size “daha iyi bir yaşam”, “daha iyi bir dünya” şeklindeki dileklerle gelmeyeceği, ama onun için mücadele edilmesi gereğidir. Çünkü dünyayı ve Türkiye’yi yöneten egemenler; işçiler, emekçiler, halk yeni yılda birbirine iyi şeyler diliyor; “iyi, mutlu, sağlıklı,… bir yaşam” diliyor diye ne sömürüden, ne özgürlükleri gasbetmekten, ne savaşlara başvurmaktan, ne de halkları birbirine karşı kışkırtmaktan geri durmaz.
Onun için de yeni yılda asıl olan dileklerin ne kadar iyi ne kadar güzel ifade edilmiş olması değil, bu dileklerin gerçekleşmesi için mücadeledir.
Her yeni yıl, insanlığın ileri doğru gidişinde bir adım atılması için fırsatlar yılıdır. Yeni yılın bu ileri adım imkanını ne ölçüde gereği gibi değerlendirebilirsek “iyi, mutlu, sağlıklı,… bir yaşam” için de o ölçüde ileriye gitmiş oluruz.
Sinan Alçın arkadaşımız, pazartesi günkü köşesinde “Bize yeni bir yıl değil yeni bir dünya lazım” diyordu.
Doğrusu da bu.
Biz de Evrensel çalışanları olarak, “Bize yeni bir dünya lazım!” diyoruz. Ve yeni yılın getirdiği her yeni imkanı yeni bir dünyanın kurulmasının dayanağı yapmak için mücadeleyi daha da güçlendirmek dileği ile tüm okurlarımızın ve yeni bir dünya kurma mücadelesindeki herkesin yeni yılını kutluyoruz.