Büyük fotoğraf

Şiddeti, hoşgörüsüzlüğü, düşünce özgürlüğü üzerindeki baskıları, demokrasi düşmanlığını protesto etmek üzere hepsi kol kola girmiş, yüzlerinde hem ciddi bir keder, hem birlikte olmanın gururlu iyimserliğini ifade etmeye çalışan bir ifadeyle geniş cadde üzerinde yürüyorlar. “Dünya liderleri”, altında toplandıkları sloganların hepsinin kendi öz değerleri olduğuna, bunlara sahip çıkmak için işte böyle birlikte, hep beraber, kararlılıkla yürüyeceklerini biz gösteriyorlar.

Bazılarının “bu gelmeseydi daha iyiydi” dedikleri, ellerini sıkmakta zorlandıkları, yan yana durmamaya çalıştıkları tipler de var.  Birbirlerine, “kim çağırdı bunu ya!” diye soran bakışlarla bakıyorlar. Her biri burada birlikte sahip çıktıklarını ilan ettikleri “insani değerler” bakımından sabıkalı, katliamlara, zorbalığa, sahtekârlığa, halkları üzerinde diktatörlüğe bulaşmış soyguncular çetesinin üyesi olan “liderler”, daha kirli, daha maskesi düşmüş olanların kendilerinin makyajını da bozacağından endişeli, yürüyorlar.

Bu arada Cumhurbaşkanı R.T. Erdoğan, “ölen Fransız, öldüren Fransız, kabak yine bizim başımıza patladı” gibi, olayla hiç ilgisi olmayan, ama bir ucundan komplo teorileri üretenlere yakın düşündüğünü hissettiren sözler söyledi. Başta İslamcılar olmak üzere, pek çok “derin düşünür” bu yönde analizler yapıyorlar ve saldırganların İslamcı ve cihatçıdan başka her şey olabileceğine dair görüşler ileri sürüyorlar. Kuşkusuz bunlar, Cumhurbaşkanının en hoşuna giden sonuçları çıkarmaya uygun oluyor. “Her türlü melaneti yapıyor, sonra da suçu bize atıyorlar!” diye bağırınca, kendi komploculukları, din üzerinden siyaset yapma sabıkaları temizlenmiş olacağını düşünüyorlar.
Oysa en büyük komplo, kendilerinin de ite kaka sığışmaya çalıştıkları büyük fotoğrafın kendisidir.
Birkaç fanatiğin işlediği cinayetten eksiksiz bir emperyalist kararlılık gösterisi ve bir adım sonrası için kapsamlı bir saldırı fırsatı çıkarmaktan daha büyük bir komplo ne olabilir?

Olayları komplolarla açıklamaya meraklı olanlar, karmaşık ilişkiler yumağı içinde yalnızca bir ipucunu ele alarak bundan dolaysız bir sonuç çıkarmaya bayılırlar. Sonuçta her şeyin ve herkesin komplocuların oyuncağı olduğu noktasına varırlar. Fotoğrafın yalnızca ön kısmını görüp, arkadaki milyonlarca ve dünyanın tümünde milyarlarca hareket halindeki insan yığınını görmememin doğal sonucu ise, bizim hiçbir şey yapamayacağımız düşüncesine kapılmaktır. Oysa fotoğrafa bakınca görmemiz gereken, milyonların yürüyüşünde özgürlüğü, eşitliği, kardeşliği gerçekten isteyen, bunun için birleşmeye ve sonuna kadar mücadele etmeye kararlı bir siyasi atılım olanağı bulunduğudur.