Seçim, geçim ve çözüm...

Haziran’da seçime gidiliyor.
Nedenine dair rivayet muhtelif, ancak “kritik seçim” olduğunda fikir birliği var.
AKP yüksekten uçup, seçimi kazanıp hükümetini sürdürmenin ötesinde iddia sahibi. Onun “kritiklik” eşiği Anayasa değiştirecek çoğunluğa ulaşma. Olur mu? Bu ülke bu halk bunu yer mi? Olanaksızlığı malum olduğu için, AKP’nin ekabir zevatı çok yönlü zorlama halindeler. Hile-hurdadan başka yolu var mı 330’ların üstünün? Bu kez bu bile yetmez görünüyor! “Çözüm” derken milliyetçilik üzerinden oy derlemek üzere şovenizmi körüklemek.. HDP’yi baraj altında bırakarak oylarına konmak.. Bunun için sandıkları “İç güvenlik Paketi”yle milislere emanet etmek. Bu iki “dinamik”i ülke ölçeğinde başka partilere karşı da kullanmak seçeneği kuşkusuz ki değerlendirilecektir.
CHP bakımından “kritik” eşik eski oyunun altına düşmemek ve mümkünse yüzde 30’u bulmak. Hele eski oy korunamazsa çünkü, bir iç sarsıntı ve yönetim değişikliği kaçınılmaz gibi duruyor. DSP’yi masetmek, muhafazakar sağın oylarını çekmek için “Ekmelettin taktiği”ni sürdürürken birkaç “sol” adayla ortayı bulmak ve AKP’den çok HDP’ye kaçacak oyları tutmak yoluna gidiyor CHP.
MHP; Saadet, BBP, DP ve eklenebilecek başkalarıyla görüşmelerini sürdürüyor. BBP AKP’yle bu “birlik” arasında paylaşılsa bile, buradan yine de eski oyun altına düşmeme sonucu üretilebilir ki, MHP de oy kaybı kritisizminden kaçınma ihtiyacındadır.
HDP, “düzen”in olmasa bile, yalnızca Kürt sorununda değil, AKP ve bugünkü gericileşme yönündeki politik gidişatın karşısındaki tek ciddi “taraf” durumundadır. “Kritik eşiği” kuşkusuz barajdır. Ancak zaten artmış ve artmakta olan oyu, bu taraf oluşunun hakkını verdikçe daha da artacaktır. Kobanê “AKP Kürtlüğü”nü neredeyse olanaksızlaştırmış ve AKP tabanını HDP’ye kaydırmıştır. Seçim platformu (ve hayata uygulanması) ve adaylarla ilgili milliyetçi sınırlanmalara uzak kalındıkça özellikle “bana ve yaşamıma dokunma” diyerek özgürlük ve demokrasi talebiyle Gezi’de ayağa kalkmış Alevi, laik ilerici vb. demokrat ve sol eğilimli yurttaşların bugünden görülen HDP’ye yönelişi “eşik”i sorun olmaktan çıkarmaktadır.
Bu “köşeleri”yle görünür durumun kendisi sol demokrat ilerici sosyalist çevrelere ve en başta BHH’ne çağrıdır: “Gelin birlikte başaralım”!
Artıları vardır: Bu seçime kötüleşen iktisadi koşullarda gidilmektedir; ama Saray bir yandadır, günde bir simitlik artırılan “asgari ücret” bir yanda. Üstelik yasaklanmayan tek bir grev, gazlanmayan tek bir gösteri yoktur! Dolar, doları olanlara kazandırıp yoksullara kaybettirerek yükselmekte, faiz dayatmaları yükselişi hızlandırmaktadır. Pazar ateş pahasıdır, geçim derdi büyümektedir. Kömür vb. dağıtımında da problemler yaşanacağı görülmektedir. AKP bu seçimde bin TL ve az üstünde ücretle yaşam zorlamasıyla yüzleşecektir!
Yine iki silahı vardır: Bir, din istismarı; iki, milliyetçilik madalyonunun arka yüzü yaptığı “çözüm süreci” çekiştirmesi!
Din istismarında yapmadığı yoktur! Kürde tek bir çöp bile vermeye yanaşmazken çiğnene çiğnene sakız edilmiş “Çözüm Süreci”ne gelindiğinde, “silah bırakma açıklaması bekliyoruz” demektedir! Ne verdin ne alacaksın?
Durum şudur: İki kez ertelense de “İç Güvenlik Paketi” adı takılan öldürme yetkili “polis paketi” Meclis’in kapısındadır. Ama “Çözüm”le ilgili tek bir yasa hazırlığı bile yoktur! “Sen silahları bırak ki kolay öldüreyim” mi denmektedir? Nedir söylenen? Silah; evet bırakılsın. Ama sen “polis paketi”yle silahı ve de öldürmeyi ve ölümü baştacı etmiyor musun? Bari “barış”ın “B”sini yasalaştırıyorum deseydin!
Varsa yoksa “çözüm” lafı üstünden seçim kaçırmak!