Çocukların bayramı

İki gün sonra 23 Nisan Çocuk Bayramı kutlanacak. Bu tarih bildiğiniz gibi TBMM’nin açılışının yıl dönümüdür.
Ama bu memlekette ne çocukların durumu ne de Meclisin durumunun bayramlık olmadığını görüyoruz.
Burası devletin çocukları kurşunladığı bir ülke. Birkaç ay önce Cizre’de beş çocuğun öldürüldüğü olaylarda ortaya dökülen bilançoya göre, son 11 yılda devletin güvenlik güçleri tarafından 241 çocuk öldürülmüş. Bu ölümler devlet güçlerinin halka saldırmasıyla olmuş. Çocuklar ya doğrudan polis kurşunuyla ya da çıkan arbedede faili meçhul olarak öldürülmüş.  
Burası ekmek almaya giderken polis kurşunuyla vurulan ve sonra da terörist ilan edilen çocukların ülkesi.
Burası çocuk suçlarının giderek arttığı bir ülke. 2010’da 188 bin çocuk, 2012’de ise 245 bin çocuk güvenlik güçlerince karakola götürülmüş. 2013 yılında yaklaşık 45 bin çocuğa mahkumiyet verilmiş.
Burası devletin koruması altında, cezaevinde tecavüze uğrayan çocukların ülkesi.
Burası baklava çalan çocuklara, tecavüzcülerden daha uzun süre hapis cezası verilen bir ülke.
Burası kayıp kız çocuklarının, güvenlik güçlerinin evlerinde bulunduğu bir ülke.
Burası çocuk yaşta gelin edilenlerin, çocuk bedeniyle çocuk doğururken ölenlerin, namus cinayeti, intihar vb. nedenlerle öldürülen ve hep çocuk kalanların ülkesi.
Burası tarlada, küçük sanayi sitelerinde amelelik yapan çocukların ülkesi. Patlayan kazanlar, sıkışan makineler, tarla yolunda freni patlayan külüstürlerde can veren çocukların ülkesi. Çocuk yaşta başladıkları çalışma ile bedeni çarpılan, sakat kalan, erken yaşta ölen insanların ülkesi. Altı yaşından büyük çocukların yüzde 44’ünün çalıştığı bir ülke.
Şimdi, 23 Nisan Çocuk Bayramı geldiğinde televizyonlardan bir takım şovlar izleyeceğiz. Bir çocuk, başbakan koltuğuna oturacak, bazı çocuklar bakan olacak. Televizyon ekranlarında o çocuklara öğretilen bilge sözleri duyacağız. Devlet büyükleri çocukların ne kadar önemli olduğunu söyleyecek, geleceğimiz olduğunu falan. Bir taraftan da dünyanın dört bir yanında gelen çocukların katıldığı şenlikler, dünyada ilk çocuk bayramına sahip olmanın verdiği gurur ile böbürleneceğiz.
Günün anlam ve önemi kapsamında Meclisin durumuna baktığımızda ise havada uçuşan cisimler, sallanan tekmeler, şiddet görüyoruz. Başkanlık sistemi diye ağızlardan düşmeyen seçim mevzusunun, Meclisin işlevsiz hale getirilmesi olduğunu anlıyoruz. AKP’nin kendinden olmayanı yok sayan ve yok eden anlayışıyla, bunu vatandaşa “demokrasi” diye yutturmaya çalıştığını görüyoruz.
Yani ne yazık ki ortada kutlanacak bir bayram bırakmadılar.
Yine de çocukların güleceği, çocukluklarını yaşayabilecekleri bir gelecek umuduyla…