Hafızaları eşitlemek

Hiçbir ev, okul sınıfı yoktur ki kalıcılaşan bir huzursuzluk varlığında içimizden bazılarının başı ağrımasın, mide sorunu yaşamasın.  Tıpta buna somatizasyon diyoruz.  Bu durumda ne yapıyoruz peki? Uzayınca bir hekime başvuruyor, çokça tetkik yaptırtıyor, bazen yıllarca ilaç kullanıyoruz. İyileşiyor muyuz peki? 2013’de 30 milyon röntgen çektiririlmiş bu ülkede. Peki, verem mi arttı yoksa azaldı mı? 20 milyon BT, MRG filmi çektirilmiş bir yılda. Peki, neye yaramış? Daha mı sağlıklıyız şimdi?

Nasıl ki bir ailede sorunlar var ve çözülemediğinde hastalıklar belirir, misal sürekli tartışıyorsak başımız ağrıyabilir ve hekime gittiğimizde aldığımız ilaçlar sorunun çözümüne merhem olmaz ve her tartışmada başımız yeniden ağrırsa, ülkeler de böyledir. 

Oysa mesele yaşanmış ve çözülemeyen sorunlardır. Bu ülkede yaşanmış ve birikmiş olan her bir sorunu çözmek ve sorunun sahiplerinin hafızalarını eşitlemeye talip olan bir birliktelik yaşam bulmaya çalışıyor. Halkların Demokratik Partisi (HDP)  bileşenleri ve ittifak yaptığı kurumlar…

Nedir peki hafızaları eşitlemek? Kırsaldan göç almış bir muhitin yoksul ama bir o kadar sahici yaşam alanlarına dikilmiş bir gökdelenin ardından hafızalar nasıl eşitlenecek peki? Bir yanda güneşini elinden alan bir gökdelen, öte yanda bahçesine istif edilmiş tezekleri görmek istemeyen ve o yön perdeleri sürekli kapalı bir gökdelen sakini! Peki, iklim değişikliği sebeplerinden ve ortak yaşamdan ne anlar bu iki mahalle sakini? Sera gazı denince büyükbaş hayvanlar bağlamında karşı bahçedeki tezekler mi yoksa gölgesi bahçesindeki bitki örtüsünü yok eden gökdelen gölgesi mi? Yeni siyasetin dili tam da yaşamın sunduğu bu fay hatlarının tanımı ve çözüm yollarını gökdelen sakini ile müstakil evdeki komşusunu kapsayacak özgünlükte inşa ediliyor HDK’de.

Bir mahallenin ortasından geçirilen otoban, hafif raylı sistem zamanla biri iki kılar ve iki farklı hafıza oluştur. Aynen ayrıksı bir gökdelen gibi? Ülkelerde de halklar arasında otobanlar, gökdelenler ve gecekondular oluşturmakla meşgul birileri. Peki, izin verecek miyiz?

Özellikle son 30 yılda binlerce insanımız yaşamını yitirdi; kâh çatışmalarda kâh iş cinayetlerinde. Gün oldu kırk küsur çocuğumuz bombalandı, gün geldi yüzlerce işçi maden sahasında soluksuz kaldı. Soru şu: Soma’da öldürülen işçileri Roboskili aileler nasıl hatırlıyor, Roboski’de katledilen çocukları Somalı aileler nasıl hatırlıyor? Yıllar geçse de bu hafızaları ortaklaştıramıyorsak ortada ciddi bir sorun var demektir. Gerek bireylerin, gerekse toplumların sosyal ve siyasal iyilik hali olmadan kendilerini sağlıklı algılamaları mümkün değildir. 

Şimdi önümüzde yeni bir fırsat var. 7 Haziran seçimleri her şeyin çözümü olmamakla birlikte ülkemizde son yüzyılın tarihsel dönüm noktalarından birisi olabilir. Bu ülkede herkesin kendi anadilinde oluşturduğu mücadele birikimini hafızalarda harmanlamak yaşamsaldır ve HDP seçim ittifakı bunun sahici tek öznesidir diyebiliriz.

Unutmayalım ki baraj sadece seçimlerde yüzde 10’dan ibaret değildir. Barajı aşmak demek aynı zamanda yetkili sendika başlığında cellâdımız kılınan barajları, kent belleğine baraj ören TOKİ rantını, akarsularımızı bize mahpusane kılan HES’eri çözmek demektir. 

Sağlıcakla kalın.