Savaş ve kaos planına karşı tek taraflı ateşkes!

Silah ve bomba sesleri altında yazılan bir yazıya nasıl başlanır?

İki gündür polis ablukası altındaki Diyarbakır’ın Sur ilçesine bağlı Hasırlı Mahallesi’nde çatışmalar yaşanıyor. Kentin birçok mahallesinden duyulan bu çatışma sesleri birazdan ölü ve yaralı rakamlarına dönüşecek. Sarayın savaş kararı verdiği tarihten bu yana, yaklaşık iki aydır Kürdistan coğrafyasının birçok kentinde, mahallesinde aynı görüntüler yaşanıyor. İki gün önce Cizre’de yaşanan, şimdi Sur’da yaşanıyor.

Peki, nereye kadar?

Savaşı başlatanlar, AKP’yi tek başına iktidar yapmayı ama bu olmazsa kaos ortamını kullanarak sarayın fiili iktidarını sürdürmeyi istiyor. Bunu artık Türk halkının önemli bir kesimi de görüyor. O yüzden ölen askerlerin cenaze törenlerinden tepki sesleri yükseliyor:

“Başkanlık olmadığı için çocuklarımız ölüyor değil mi?”

“Daha düne kadar ‘çözüm’ diyenler ne oldu da ‘sonuna kadar savaş’ diyor? Kendileri gitsin savaşsınlar.” 

“Cumhurbaşkanı bununla gurur duysun. Kardeşi kardeşe kırdırıyor.”

Savaşı başlatanların özellikle ülkenin batısında asker ve polis cenazeleri üzerinden milliyetçiliği kışkırtarak HDP’nin siyaset yapma zeminini ortadan kaldırmayı istedikleri sır değil. Öte yandan bu savaş politikası ile MHP seçmeninden oy alma hesabı yapıyorlar. Kürdistan’da ise zaten seçim yapabilme koşulları yok gibi. Erdoğan, “7 Haziran’da olan, 1 Kasım’da olmayacak” diyerek ‘seçim güvenliği’ adı altında komando birliklerinin Kürdistan kentlerine indirileceğini söylüyor. 7 Haziran’da hiçbir ciddi güvenlik sorunu yaşanmadığına göre, herhalde AKP’yi Kürdistan’dan silen HDP seçmeninin evinden çıkıp oy kullanabileceği koşulları ortadan kaldırmaktan söz ediyor!

Uzatmaya gerek yok. 

Savaşla ilgili hesap ortada. 

Üstelik dünün Ergenekoncuları da bu hesaba eklemlenerek savaşı başlatanların arkasında saf tutmakta hiç gecikmediler.
Bu siyasi tabloda ülkedeki bütün emek, barış, demokrasi güçlerine düşen elbette bu savaş hesabının boşa çıkartılması amacıyla çift taraflı tahkim edilmiş ateşkes koşullarının sağlanması ve müzakere masasının yeniden kurulması için mücadele etmektir. Başka bir deyişle en geniş halk kesimlerini barış mücadelesinde birleştirmek ve bu mücadeleyi 1 Kasım seçimlerinde HDP etrafında kurulacak güç birliğinin dayanağı haline getirmektir!

Ancak savaş hesaplarının boşa çıkartılması ve ülkedeki siyasi tablonun değişmesi için PKK-KCK’nin de yapabileceği şeyler var. Bu konuda özellikle HDP Eş Genel Başkanı Selahattin Demirtaş’ın yaptığı ‘tek taraflı ateşkes’ çağrısının önemli olduğunu düşünüyoruz. 

KCK Yürütme Konseyi Eş Başkanı Cemil Bayık bir Alman gazetesine verdiği röportajda Demirtaş’ın çağrısını değerli bulduklarını ve sorunun silahla çözüleceğine inanmadıklarını söylüyor. Ardından 8 kez tek taraflı ateşkes yaptıklarını ama devletin her defasında bunu boşa çıkardığını ve bu nedenle artık tek taraflı ateşkes yapmayacaklarını da sözlerine ekliyor. Her gün uçaklarla bombalanan, operasyonlara maruz kalan bir gücün böylesi bir karar almasındaki zorluklar ortadadır. Elbette yapılması gereken, çift taraflı tahkim edilmiş ateşkes koşullarının sağlanması için devlete-saraya baskı yapılmasıdır. Ancak devletin-sarayın savaş ısrarı karşısında tek taraflı ateşkesin bu kez savaşta ısrar edenlerin hesabını bozacağı ve emek, barış, demokrasi güçlerinin mücadelesine güç katacağı da göz ardı edilmemelidir.

Özetle PKK-KCK’nin tek taraflı ateşkes ilan edip meşru savunma çizgisine çekilmesi; savaşı kimlerin ve hangi amaçla başlattığının en geniş halk kesimleri tarafından görülmesini sağlayacaktır.
Öte yandan kaos planı üzerinden seçimlere yapılmak istenen müdahaleyi boşa çıkaracak, demokratik barışçıl çözümün olanaklarını arttıracaktır.

Bunlar Kürdistan’da çatışma sesleri ve sıkıyönetim koşulları altında yaşamını sürdürmeye çalışan halkın önemli bir kesiminin de beklentisi haline gelen tek taraflı ateşkes için yeterli neden sayılmaz mı?