‘İşçi sınıfının yanında değil, içinde olacaksın!’

Sennur Sezer
Hep çalışkan
Hep programlı
Hep yazar
Hep okur
Hep anne
Hep abla
Hep aceleci
Hep Sennur ve de Adnan…
Sen bir her şeydin.

Sanatçının kıyıda duranına kızan. Bağımsızlık ve tarafsızlık tarifiyle, örgütsüzlüğü işaret edene karşı duran. Yaşamınla partili ve örgütlü olmanın sınıf mücadelesinde ne olduğunu gösterendin.
Sen halkların kültür zenginliğinden, yemekten, içmekten, siyasetten, ekolojiden ve sınıf mücadelesinde her yerde idin. Türkiye sanat tarihinin duayeni bizim ablamızdın. Hep aceleci ve bitirmen gereken projelerin ortasındaydın. Ne mutlu bizlere seni tanıdık seninle büyüdük seninle yaşlandık. Sen bize öyle bir çalım attın ki kalkabilene aşk olsun. Dur durak bilmeden bir nefeslik uykuda bir anda uçtun gittin… Gerçi böyle yapacağın belliydi de o gün bu gün mü olacaktı.? İnsan biraz naz yapardı be abla… Maksat muhabbet olsun değil mi? Eğer melekler varsa sen yeryüzünde bir melektin. Şimdi dinlen biraz, O davudi sesinle “Bak oğlum Özcaaannn” deyişini hiç unutmayacağım… Sesin sesimizde gözün gözümüzde sevginle yürüyeceğiz…