Tek dileğim barış!
Fotoğraf: Envato
“Ana kalbim odlanır
söz düşende davadan
bes değil mi ey insanlar
döküldü kan aktı kan
bes değil mi kara toprak
su içtin gözyaşından”
Ülkemizdeki durumu hangi söz, hangi türkü, hangi şiir yeterince anlatabilir ki? Ana kucağındaki süt kokulu bebeğe, torununu korumaktan başka kaygısı olmayan silahsız dedeye kurşun sıkılıyorsa... Kentler bombalanıp saraydakinin emrettiği gibi “kadın çocuk demeden” Kürt halkına acımasızca saldırılıyorsa... İnsanlar ölülerini sokaktan alıp gömemiyorsa, üç çocuk anası kadın kapısının önünde vuruluyorsa... İnsanlık, ırkçılığın gölgesi altında kalmışsa... Ülkemizin bir bölümünde bunlar yaşanırken öteki bölümlerinde yalan ve zulüm yılbaşı süslerinde, caddelerin ışıltısında gizleniyorsa... İktidarın yüzü ve sözcüsü olan televizyonlarda programlar “vur patlasın, çal oynasın” sürüyorsa... Halk yığınları bölücülük masalıyla uyutuluyorsa... “Birkaç Mehmet” diye tanımlanan halk çocukları ölmeye, öldürülmeye gönderiliyorsa...
Ana olsun olmasın, “İnsanım” diyen herkesin kalbinde ateş var. Ancak, acıdan ve öfkeden doğan bu ateşin içinde umut da var.
Umut, bunca saldırıya ve acıya direnen bir halkın kararlılığındadır. Umut, kardeşine uygulanan katliam politikasına duyarsız kalmayan insanların varlığındadır. Umut, “Aslolan hayattır” diyerek kardeşlik ve barış için kardeşinin vurulduğu coğrafyaya doğru yola çıkan insanlardadır... Umut, öldürülen bebeğin mezarına karanfil bırakan çocukların kalbindeki acıda, gözbebeklerindeki ateştedir. Umut acılar içindeki bir halkın özgürlük özleminde, barış dileklerindedir.
Yeni bir yıla girdiğimiz bu günlerde, benim tek dileğim BARIŞ! Herkes için, ama en çok çocuklar için Barış. Bir tek çocuğun bile öldürülmemesi için... Çocukların annesiz babasız kalmaması, yerinden yurdundan sökülüp göçe zorlanmaması için... Çocukların okulsuz öğretmensiz bırakılmaması için... Çocukların silahlar, savaşlar, cesetler arasında büyümemesi için... Çocukların sokaklarda özgürce koşup oynayabilmesi, sere serpe özgürce büyüyebilmesi için... Benim tek dileğim BARIŞ! Tıpkı o Azeri ananın türküsünde dile getirdiği gibi:
“Silahları yandırın
arşa çıksın tütsüsü.
Her obada her bir evde
kanat açsın sulh sözü.
Yüzü gülsün insanların
bayram etsin yeryüzü.”
Yeni yılınızı bu dileklerle kutluyorum.
YAZARIN DİĞER YAZILARI
- ‘Ülkesi ağıdistan’ 10 Aralık 2016 00:52
- Haklar ve görevler... 03 Aralık 2016 00:34
- İstanbul’da bir güz masalı: Uluslararası kitap ve sanat fuarı 19 Kasım 2016 00:11
- Hayatın umutlu sesi 05 Kasım 2016 00:27
- ‘Hişt hişt!’ 22 Ekim 2016 00:20
- 8 Mart yaklaşırken 05 Mart 2016 00:22
- Barış için adım atmak... 13 Şubat 2016 00:58
- Umudu diri tutanlar... 16 Ocak 2016 00:51
- 'Hani biz kardeştik?' 19 Aralık 2015 01:00
- Tek renk ya da ‘gökkuşağının tüm renkleri’ 05 Aralık 2015 00:51
- Canlı bomba olmaya övgü: Aleko adlı bir çocuk 21 Kasım 2015 00:51
- Üstün Akmen’in ardından... 07 Kasım 2015 00:51
YAZARLAR
Melih Şabanoğlu
Böyle istedi savunma
Yusuf Karadaş
Ankara'da Rojava pazarlığı
Ahmet Yaşaroğlu
Ücret asgari, yaşam sefalet
Nuray Sancar
Suriye'de bitmedi, sürüyor, sürecek o kaos...
Fatih Polat
Kürt meselesinde bir ihtimal daha olmalı
Adnan Gümüş
İsrail ve Suriye örneğinde bilimin ve bilimsel eğitimin anlamı ve önemi üzerine
Yücel Özdemir
‘Suriyeliler gitsin mi, kalsın mı’ tartışması üzerine
